Klasztor Klarysek w Dubrowniku

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Klasztor Klarysek w Dubrowniku to klasztor zbudowany na przełomie XIII i XIV wieku. Znajduje się on na południe od Bramy Pile na placu Paskaje Miličevića.

Z powodu poszanowania jakim się cieszył, uważany za najważniejszy^{[przez kogo?]} spośród ośmiu zgromadzeń żeńskich Republiki Dubrownickiej. W 1432, w części klasztoru otworzono sierociniec dla porzuconych dzieci. O dzieci troszczono się do szóstego roku życia, potem przygarniały je rodziny mieszczańskie. Sierociniec w klasztorze był jedną z pierwszych tego typu instytucji na świecie. W katastrofalnym trzęsieniu ziemi w 1667 roku klasztor uległ zniszczeniu, odbudowały go jednak władze miejskie. Kiedy miasto opanowały wojska napoleońskie, francuskie władze zamieniły go w stajnię i skład amunicji. Po II wojnie światowej klasztor został przerobiony na restaurację i kino letnie. Dziś ma wielorakie przeznaczenie^[jakie?].