Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu w Kętach

Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu – jeden z zabytków miasta Kęty, w województwie małopolskim. Należy do zakonu klarysek od wieczystej Adoracji.

Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu

nr rej. A 581/88 z 27.08.1988
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Kęty ul. Tadeusza Kościuszki
Kościół	Kościół katolicki
Właściciel	Klaryski od wieczystej Adoracji
Typ zakonu	żeński
Obiekty sakralne
Kościół	Trójcy Przenajświętszej w Kętach
Fundator	Walentyna Łempicka
Materiał budowlany	cegła
Data budowy	1880
Położenie na mapie Polski Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu
Położenie na mapie województwa małopolskiego Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu
Położenie na mapie powiatu oświęcimskiego Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu
Położenie na mapie gminy Kęty Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu
Położenie na mapie Kęt Klasztor Klarysek od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu
49°52′54″N 19°13′20″E

Klasztor założony został przez Matkę Marię od Najświętszego Serca Jezusa (Walentynę Łempicką) jako filia sióstr Kapucynek. W dniu 9 czerwca 1880 roku ksiądz biskup Albin Dunajewski, ówczesny ordynariusz archidiecezji krakowskiej, udzielił pozwolenia na osiedlenie się sióstr w mieście. W tym celu jeszcze w 1880 roku zakupiona została działka z budynkiem starej poczty i przylegającym do niej małym domkiem. W 1881 roku rozpoczęły się prace budowlane według projektu inżyniera B. Margockiego z Poznania. Istniejące wcześniej budynki zostały rozbudowane i wyremontowane. Prostopadle do już istniejącego domu zostało dobudowane również drugie skrzydło klasztoru.

Prezbiterium

W dniu 13 lipca 1885 roku ksiądz Piotr Semenenko, generał Zgromadzenia Księży Zmartwychwstańców, poświęcił i wmurował kamień węgielny pod budowę klasztornej świątyni. W dniu 26 czerwca 1890 roku ksiądz biskup Dunajewski konsekrował dzwon, ufundowany przez zakroczymskich kapucynów. W dniu 13 grudnia 1892 roku proboszcz z Kęt ksiądz Maciej Warmuz poświęcił nowo wybudowany kościół i odprawił w nim pierwszą mszę świętą, natomiast w dniu 10 września 1893 roku ksiądz kardynał Albin Dunajewski dokonał konsekrował go i nadał mu wezwanie Trójcy Przenajświętszej.

Mimo kilkuletnich starań, kapucynkom nie udało się uzyskać zatwierdzenia swego zgromadzenia w Galicji przez ówczesne władze. Kiedy w 1907 roku pojawiła się groźba kasaty zakonu, siostry zdecydowały się na połączenie z zakonem Franciszkanek Najświętszego Sakramentu ze Lwowa, zwanym obecnie siostrami Klaryskami od Wieczystej Adoracji. W dniu 15 czerwca 1909 roku Stolica Apostolska wyraziła zgodę na połączenie. W dniu 10 stycznia 1910 roku w Kętach podpisany został akt unii, w wyniku którego kapucynki z Kęt zostały inkorpowane do zgromadzenia Franciszkanek Najświętszego Sakramentu.

Świątynia klasztorna została przebudowana tak, aby dostosować wnętrze do charyzmatu wieczystej adoracji Najświętszego Sakramentu. Została wyburzona ściana za ołtarzem i w części środkowej został ustawiony Tron Eucharystyczny.

Od strony południowej została dobudowana również kaplica pod wezwaniem Męki Pańskiej. W dniu 6 lutego 1910 roku ksiądz biskup Anatol Nowak uroczyście wystawił Najświętszy Sakrament. Od tego dnia trwa w Kętach nieprzerwanie adoracja Jezusa ukrytego w białej Hostii. W dniu 30 sierpnia 1913 roku w klasztorze w Kętach wprowadzona została klauzura papieska.