Kirowradziecki a następnie rosyjski krążownik rakietowy z napędem atomowym projektu 1144. Okręt będący pierwszą z serii jednostką projektu 1144 wszedł do służby w grudniu 1980. Jednostkę nazwano imieniem działacza bolszewickiego Siergieja Kirowa. W 1992 imię okrętu zmieniono na "Admirał Uszakow" dla uczczenia żyjącego w latach 17441817 admirała Fiodora Uszakowa. Okręt wycofano ze służby w 2001 z powodu braku środków na remont i przebudowę.

Kirow
Ilustracja
Historia
Położenie stępki

27 marca 1974

Wodowanie

27 grudnia 1977

 Marynarka Wojenna ZSRR
Nazwa

Kirow

Wejście do służby

30 grudnia 1980

 MW Rosji
Nazwa

Kirow / Admirał Uszakow (od 1992)

Wycofanie ze służby

2001

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 24 000 t
pełna: 28 000 t

Długość

252 m

Szerokość

28,5 m

Zanurzenie

9,5 m

Napęd
2 reaktory jądrowe wytwarzające parę dla 2 turbin parowych o mocy 70000 KM każda
Prędkość

31 węzłów

Uzbrojenie
20 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych P-700 Granit
12 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych S-300
2 wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych Osa-M
1 działo 130 mm
8 dział 30 mm
10 wyrzutni torped kaliber 533 mm
2 wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych RBU-1000
Wyposażenie lotnicze
3 śmigłowce Ka-25 lub Ka-27
Załoga

740

Historia

edytuj

Stępkę pod budowę pierwszego okrętu projektu 1144 położono w stoczni bałtyckiej w Leningradzie 27 marca 1974. Wodowanie nastąpiło 26 grudnia 1977, wejście do służby 30 grudnia 1980. Okręt przydzielono do Floty Północnej. Przez analityków NATO okręt został oznaczony jako BALCOM I. W 1990 w czasie gdy przebywał w rejonie Morza Śródziemnego na okręcie doszło do awarii reaktora atomowego w wyniku czego jednostkę przeniesiono do rezerwy.

W 1992 po rozpadzie Związku Radzieckiego z powodów politycznych zmieniono imię okrętu na "Admirał Uszakow". W 1999 na okręcie rozpoczął się remont. Ze względów finansowych w 2001 zdecydowano przerwać prace remontowe i ostatecznie wycofać jednostkę ze służby[1].

W 2003 podjęto decyzję o rozbiórce okrętu. We wrześniu 2004 podjęto decyzję o wybraniu biura projektowego Onega w celu opracowania projektu rozbiórki i dezaktywacji okrętu. Okręt oczekuje na rozbiórkę w porcie Siewierodwińsk. Koszt złomowania wynoszący 40 milionów dolarów zdecydowała się pokryć Norwegia. Dodatkowe 12 milionów dolarów należy wydać na przystosowanie składowiska przeznaczonego dla części siłowni atomowej okrętu.

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj