Kintsugi
Kintsugi (jap. 金継ぎ; dosł. łączenie złotem), kintsukuroi, kinzukuroi (jap. 金繕い; dosł. naprawianie złotem)[1] także yobitsugi, gdy podobnie ukształtowany, ale niepasujący fragment jest używany do zastąpienia brakującego elementu z oryginalnego naczynia, tworząc efekt patchworku[2] − japońska technika i sztuka naprawy potłuczonych lub wyszczerbionych wyrobów ceramicznych, polegająca na łączeniu elementów wyrobu laką z dodatkiem sproszkowanych metali szlachetnych, takich jak: złoto, srebro lub platyna (rzadziej dodawane były również miedź i brąz). Obecnie zamiast laki stosuje się czasami kleje syntetyczne (tzw. "modern kintsugi")[3][4][5][6], które w przeciwieństwie do tradycyjnie używanej laki nie pozwalają na bezpieczny kontakt naprawionego naczynia z żywnością[7][8].
Efektem końcowym jest odtworzenie zniszczonego przedmiotu i dodatkowe ozdobienie go żyłami szlachetnych metali. Technika kintsugi jest pracochłonna, dlatego też naprawie poddawane są zazwyczaj przedmioty szczególnie ważne lub lubiane przez użytkownika. Ponadto tradycyjnie przypisuje się tak naprawionemu przedmiotowi większą wartość artystyczną, niż posiadał przed zniszczeniem[9].
Początki stosowania kintsugi sięgają XV wieku[10], gdy siogun Yoshimasa Ashikaga (1435–1490) stłukł swoją ulubioną chińską miseczkę do herbaty. Gdy miseczka wróciła z naprawy w Chinach skręcona metalowymi obejmami, postanowił zlecić japońskim rzemieślnikom rozwijanie technik naprawy zniszczonej ceramiki, by wyglądała równie dobrze jak przed zniszczeniem.
W pewnym okresie częste było tłuczenie wartościowej ceramiki, aby naprawiać ją techniką kintsugi[11]. Ceramika naprawiana techniką kintsukuroi zajmuje szczególne miejsce w japońskim ceremoniale picia herbaty i ma szczególne znaczenie w czasie herbacianych ceremonii przeprowadzanych późną jesienią[9].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dorota Róż-Mielecka , Złota Japonia, Wrocław: Wyd. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2011, s. 17, ISBN 978-83-61900-22-1, OCLC 796933768 .
- ↑ Dorota Róż-Mielecka , Złota Japonia, Wrocław: Wyd. Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2011, s. 18, ISBN 978-83-61900-22-1, OCLC 796933768 .
- ↑ Blake Gopnik: 'Golden Seams: The Japanese Art of Mending Ceramics' at Freer. [w:] Arts & Living [on-line]. washingtonpost.com, 2009-03-03. [dostęp 2017-06-06]. (ang.).
- ↑ My Modern Met Team: Kintsugi: The Centuries-Old Art of Repairing Broken Pottery with Gold. [w:] Art [on-line]. mymodernmet.com, 2017-04-25. [dostęp 2017-06-06]. (ang.).
- ↑ 金継ぎ. DIGITALIO, Inc, デジタル大辞泉. [dostęp 2023-03-31]. (jap.).
- ↑ 金繕い. DIGITALIO, Inc., デジタル大辞泉. [dostęp 2023-03-31]. (jap.).
- ↑ Kaori Mochinaga: Kintsugi: The Wabi Sabi Art of Japanese Ceramic Repair. Tuttle Publishing, 2023-03-07, s. 90. ISBN 978-1-4629-2386-1. [dostęp 2024-09-06]. (ang.).
- ↑ Michihiro Hori: Beginner's Guide to Kintsugi: The Japanese Art of Repairing Pottery and Glass. Tuttle Publishing, 2022-04-26, s. 86. ISBN 978-1-4629-2292-5. [dostęp 2024-09-06]. (ang.).
- ↑ a b Bill Coffin: Kintsukuroi. LifeHealthPro, 2013-02-06. [dostęp 2014-02-21]. (ang.).
- ↑ Kintsukuroi – More Beautiful for Having Been Broken. 2013-01-14. [dostęp 2014-02-21]. (ang.).
- ↑ Pacific Northwest Upcycling and Ancient Japanese Kintsukuroi. 2013-04-22. [dostęp 2014-02-21]. (ang.).