Wikipedia

Kim Rossi Stuart

włoski aktor

Kim Rossi Stuart (ur. 31 października 1969 w Rzymie) – włoski aktor telewizyjny, filmowy i teatralny, reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Kim Rossi Stuart
Ilustracja
Kim Rossi Stuart na FCI Tokyo
Data i miejsce urodzenia

31 października 1969
Rzym

Zawód

aktor, reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Współmałżonek

Ilaria Spada
(od 2019)

Lata aktywności

od 1986

Multimedia w Wikimedia Commons

Życiorys

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Urodził się w Rzymie jako jedno z czworga dzieci i jedyny syn Klary Müller[1], byłej modelki holenderskiego pochodzenia[2] i znanego z włoskich westernów aktora Giacomo Rossi Stuarta (1931-1994)[3]. Jego imię zaczerpnięto z powieści Rudyarda Kiplinga Kim[4][5]. Ma trzy siostry: Ombrettę, Valentinę i Lorettę. Uczył się aktorstwa w Actors Studio w Nowym Jorku[6][7].

Kariera

edytuj
 
Kim Rossi Stuart (po prawej) z rąk prezydenta Republiki Włoskiej Giorgio Napolitano przyjmuje nagrodę podczas Premio Vittorio De Sica (2006)

Debiutował na dużym ekranie w wieku pięciu lat w historycznym dramacie kryminalnym Czyny szlachetnego rodu (Fatti di gente per bene, 1974)[8] z Catherine Deneuve, Giancarlo Gianninim i Fernando Reyem. Mając 14 lat opuścił szkołę i rodzinny dom, aby rozpocząć karierę aktorską. Po niewielkiej roli wieśniaka w dramacie kryminalnym Imię róży (Der Name der Rose, 1986) obok Seana Connery i Christiana Slatera, został dostrzeżony jako Anthony Scott w dwuczęściowym filmie sensacyjnym Chłopiec ze złotym kimono (Il ragazzo dal kimono d'oro, 1987 i 1988) z Kenem Watanabe, Tedem Priorem i Janet Ågren oraz sequelu wideo z 1992.

W 1987 zagrał w sztuce André Gide’a Filottete na scenie Piccolo Teatro w Mediolanie. Międzynarodowym sukcesem była natomiast rola księcia Romualda we włoskim cyklu filmów fantastycznych Fantaghiro (Fantaghirò, 1991-94).

W 1994 występował na scenie jako Edmund w tragedii Williama Shakespeare’a Król Lear. W 1996 zagrał w komedii Érica-Emmanuela Schmitta Gość (Il visitatore, w reż. Antonio Calendy)[9]. W latach 1998–1999 grał tytułowego Hamleta (w reż. Antonio Calendy)[10], a w 2000 - Makbeta (w reż. Giancarlo Cobelli'ego)[11].

Po występie jako Angelo w komediodramacie Sercowa sprawa (Questione di cuore, 2009)[12] był nominowany do David di Donatello i Nastro d’argento. Zagrał antagonistę w dwóch filmach Michele Placido: Opowieść kryminalna (Romanzo criminale, 2005) i Vallanzasca - Aniołowie zła (Vallanzasca - Gli angeli del male, 2010).

Za swój debiut reżyserski, Wzdłuż grani (Anche libero va bene, 2006), który był prezentowany na 59. MFF w Cannes[13], otrzymał wiele nagród, w tym David di Donatello, Nastro d’argento, Globo d’oro i Ciak d’oro[14]. Był na okładkach „Vanity Fair” (w sierpniu 2010, w sierpniu 2013 i w sierpniu 2016), „Gioia” (w styczniu 2011) i „GQ” (maj-czerwiec 2017)[15].

Życie prywatne

edytuj

Był związany z aktorką Veronicą Logan. W 2010 związał się z Ilarią Spadą[16][17], z którą ma syna Ettore (ur. 26 listopada 2011)[18][19][20]. Pobrali się 2 marca 2019[21][22].

Filmografia

edytuj

Filmy fabularne

edytuj
  • 1974: Czyny szlachetnego rodu (Fatti di gente per bene)
  • 1986: Imię róży (Der Name der Rose) jako wieśniak
  • 1987: Chłopiec ze złotym kimono/Wojownik karate (Il Ragazzo dal kimono d'oro) jako Anthony Scott
  • 1988: Chłopiec ze złotym kimono 2/Wojownik karate 2 (Il Ragazzo dal kimono d'oro 2) jako Anthony Scott
  • 1988: Domino jako Eugene
  • 1989: Ekscentryczny wujek (Lo Zio indegno) jako Andrea
  • 1992: Chłopiec ze złotym kimono 5/Wojownik karate 5 (Il Ragazzo dal kimono d'oro 5)
  • 1994: Bez skóry (Senza pelle) jako Paola Tiziana
  • 1994: Policjanci (Poliziotti) jako Andrea
  • 1995: Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole) jako Silvano
  • 1995: Złe serce (Cuore cattivo) jako Claudio
  • 1998: Ogród Eden (I Giardini dell'Eden) jako Jezus Chrystus
  • 1998: Ballada o czyścicielach szyb (La ballata dei lavavetri) jako Rafał
  • 2002: Pinokio (Pinocchio) jako Lucignolo
  • 2004: Klucze do domu (Le Chiavi di casa) jako Gianni
  • 2005: Opowieść kryminalna (Romanzo criminale) jako Il Freddo
  • 2006: Wzdłuż grani (Anche libero va bene) jako Renato Benetti
  • 2007: Il disco del mondo: Piano, solo jako Luca Flores
  • 2009: Sercowa sprawa (Questione di cuore) jako Angelo
  • 2010: Vallanzasca - Gli angeli del male jako Renato Vallanzasca
  • 2010: L'ange du mal
  • 2013: Ton absence jako Guido
  • 2014: Eks mojego życia (L'ex de ma vie) jako Nino
  • 2015: Maraviglioso Boccaccio jako Calandrino

Filmy TV

edytuj
  • 1984: I Ragazzi della valle misteriosa jako Pietro
  • 1991: Jaskinia złotej róży (Fantaghiro) jako Romualdo
  • 1991: W głębi serca (Un Posto freddo in fondo al cuore) jako Luca Savio
  • 1992: W głębi serca (Posto Freddo in Fondo al Cuore)
  • 1992: Fantaghiro 2 jako Romualdo
  • 1993: Klątwa czarnoksiężnika (Fantaghiro 3) jako Romualdo
  • 1994: Fantaghiro 4 (TV) jako Romualdo
  • 1996: Robienie filmów to dla mnie życie (Fare un film per me è vivere)
  • 1997: Czerwone i czarne (Le Rouge et le noir) jako Julien Sorel
  • 2001: Uno bianca jako detektyw Valerio Maldesi
  • 2004: Il Tunnel della libertà jako Mimmo

Seriale TV

edytuj
  • 1987: Garibaldi il generale
  • 1988: Szantaż (Il Ricatto) jako Luca
  • 1992: Il Cielo non cade mai jako Nicola Brentano
  • 1993: La Famiglia Ricordi jako Vincenzo Bellini

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Kim Rossi Stuart. Vodkaster. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (fr.).
  2. ↑ Kim Rossi Stuart. Val de Marne. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (fr.).
  3. ↑ Kim Rossi Stuart. ČSFD.cz. [dostęp 2019-07-04]. (cz.).
  4. ↑ Kim Rossi Stuart (actor italiano). Vgue. [dostęp 2015-07-20]. (hiszp.).
  5. ↑ Kim Rossi Stuart: Biographie et filmographie. Notre cinéma. [dostęp 2015-07-20]. (fr.).
  6. ↑ Kim Rossi Stuart. AlloCiné. [dostęp 2015-07-20]. (fr.).
  7. ↑ Mirella Serri (2019-03-09): Kim Rossi Stuart: “Sono un ribelle diligente I film hanno il potere di guarirmi dalle nevrosi”. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (hiszp.).
  8. ↑ Kim Rossi Stuart. MYmovies. [dostęp 2019-07-04]. (wł.).
  9. ↑ Speroni Matteo (1997-02-04): "Il visitatore", Ferro e Rossi Stuart insieme per Freud. Archivio - Storico Corriere della Sera. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-04)]. (wł.).
  10. ↑ New Mounting of Hamlet, Starring Kim Rossi Stuart. Playbill. [dostęp 2015-07-20]. (ang.).
  11. ↑ Joan Dupont (2006-05-23): The Cannes Festival: Kim Rossi Stuart’s family in flux. „The New York Times”. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-04)]. (ang.).
  12. ↑ Paolo Mereghetti (2009-03-17): Questione di cuore. Cinema e TV-Corriere della Sera. [dostęp 2019-07-04]. (wł.).
  13. ↑ Kim Rossi Stuart (31 de Outubro de 1969). Filmow. [dostęp 2019-07-04]. (port.).
  14. ↑ Kim Rossi Stuart Awards. FamousFix. [dostęp 2020-08-15]. (ang.).
  15. ↑ Kim Rossi Stuart Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-08-15]. (ang.).
  16. ↑ Kim Rossi Stuart Dating. FamousFix. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (ang.).
  17. ↑ Ilaria Spada e Kim Rossi Stuart, matrimonio in estate supergossip. Oggi. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).
  18. ↑ Nato il figlio di Kim Rossi Stuart e Ilaria Spada. „Vanity Fair”. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).
  19. ↑ Rossi Stuart: "Si chiama Ettore". La Stampa. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).
  20. ↑ Kim Rossi Stuart e Ilaria Spada, crisi ko: passeggiata. Leggo. [dostęp 2015-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).
  21. ↑ Riccardo Palleschi (2019-06-06): Kim Rossi Stuart litiga al parco con Ilaria Spada. il Giornale. [dostęp 2019-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).
  22. ↑ Kim Rossi Stuart e Ilaria Spada incinta col pancione, lite al parco con lieto fine. Leggo. [dostęp 2015-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-12)]. (wł.).

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Kim_Rossi_Stuart&oldid=75340325”