Wikipedia

Kierowca dla Wiery

rosyjsko-ukraiński film z 2004

Kierowca dla Wiery (ros. Водитель для Веры, Woditiel dla Wiery) – rosyjsko-ukraiński dramat obyczajowy z 2004 roku w reżyserii Pawła Czuchraja.

Kierowca dla Wiery
Водитель для Веры
ilustracja
Gatunek

dramat obyczajowy

Rok produkcji

2004

Data premiery

27 lipca 2004

Kraj produkcji

Rosja
Ukraina

Język

rosyjski

Czas trwania

112 min

Reżyseria

Pawieł Czuchraj

Scenariusz

Pawieł Czuchraj

Główne role

Igor Pietrienko
Jelena Babienko
Bohdan Stupka

Muzyka

Eduard Artiemjew

Zdjęcia

Igor Klebanow

Scenografia

Olga Krabczena

Kostiumy

Olga Pogodina

Montaż

Olga Grinszpun

Produkcja

Igor Tołstunow
Aleksandr Rodnianski

Wytwórnia

Rosja Pierwyj kanał
Ukraina 1+1

Budżet

3 mln. $

Opis fabuły

edytuj

ZSRR l. 60. Młody, wojskowy szofer imieniem Wiktor zostaje osobistym kierowcą gen. Sierowa na Krymie. Najczęściej jednak przychodzi mu wozić córkę generała – Wierę. Jest to pełna temperamentu i niepokorna dziewczyna, która będąc w ciąży z bliżej nieznanym mężczyzną, początkowo chce dokonać aborcji. Przeciwny temu ojciec-generał robi wszystko, aby Wiera urodziła dziecko. Pomaga mu w tym Wiktor. Początkowo stosunki Wiery i Wiktora cechuje skrajny antagonizm, jednak stopniowo, pomiędzy młodymi ludźmi szybko rodzi się poważne uczucie, które jest akceptowane przez ojca. Wierze podoba się przystojny i opiekuńczy szofer, a Wiktor dostrzega w małżeństwie z córką generała szansę na karierę. Wkrótce Wiera rodzi dziewczynkę i obydwoje młodzi zaczynają tworzyć szczęśliwy związek pod kuratelą wszechwładnego ojca.

Jednak wkrótce do akcji wkraczają agenci KGB. Kilka lat wcześniej Sierow wykonał rozkaz wysokiego rangą funkcjonariusza KGB, którego pisemne potwierdzenie przechowuje w swoim domowym sejfie i które obecnie jest dla tego funkcjonariusza zagrożeniem, a dla Sierowa gwarancją nietykalności. Pewnej nocy, pod pozorem dezynfekcji do willi generała wkraczają agenci KGB, zabijają Sierowa i plądrują sejf. Przygodnymi świadkami zabójstwa stają się Wiera i Wiktor. Kobieta ginie od kuli kagiebisty, a Wiktorowi udaje się zbiec wraz z dzieckiem. Pomimo pościgu, dzięki pomocy jednego ze znajomych agentów KGB, dociera do nadmorskiej wsi, gdzie zostawia dziecko byłej służącej generała. Sam ucieka dalej zapewniając, że wróci...

Obsada aktorska

edytuj
  • Igor Pietrienko – Wiktor
  • Jelena Babienko – Wiera
  • Bohdan Stupka – gen. Sierow
  • Andriej Panin – agent KGB, który pomógł Wiktorowi
  • Jekatierina Judina – służąca Lida
  • Marina Gołub – kucharka Zinaida
  • Walerij Barinow – gen. Klimienko
  • Natalia Gudkowa – Andżela
  • Alisa Griebienszczikowa – „Ruda”
  • Dmitrij Wysocki – Rohes, ojciec dziecka Wiery
  • Natalia Gorszkowa – niania
  • Alieksiej Zielenski – śledczy
  • Siergiej Udowik – śledczy
  • Aleksandr Mieziencew – lekarz w szpitalu rejonowym
  • Władimir Kowal – ginekolog
  • Aleksandr Szawrin – anatomopatolog
  • Oleg Łopuchow – adiutant gen. Sierowa
  • Galina Pietrowa – ciotka Wiery
  • Aleksandr Fastowski – agent KGB (dezynfekator)
  • Aleksandr Diediuszko – agent KGB (dezynfekator)

Bibliografia

edytuj
  • Iwona Kurz. Kierowca dla Wiery. „Kino”. nr 6, s. 72–73, czerwiec 2008. Warszawa: Fundacja KINO. ISSN 0023-1673. 

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Kierowca_dla_Wiery&oldid=68117604”