Kia Picanto
Kia Picanto – samochód osobowy klasy miejskiej produkowany pod południowokoreańską marką Kia od 2003 roku. Od 2017 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.
Pierwsza generacja
edytuj Kia Picanto I przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Kia Eko Taxi |
|---|---|
| Producent | |
| Zaprezentowany |
Sierpień 2011 |
| Okres produkcji |
2003–2011 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik | |
| Następca |
Kia Picanto II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy hatchback |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3535 mm |
| Szerokość |
1595 mm |
| Wysokość |
1480 mm |
| Rozstaw osi |
2370 mm |
| Masa własna |
836–945 kg |
| Zbiornik paliwa |
35 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
157-868 l |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Chevrolet Spark |
.jpg)
Kia Picanto I została zaprezentowana po raz pierwszy w 2003 roku.
Światową premierę pierwszego w dużym zakresie samodzielnie skonstruowanego małego samochodu Kii, która odbyła się na wystawie we Frankfurcie nad Menem, poprzedziła internetowa prezentacja w sierpniu 2003 roku[1].
Kia Picanto zastąpiła oferowany wyłącznie w Korei Południowej i Indonezji model Visto[2], tym razem będąc pojazdem zbudowanym z myślą o rynkach globalnych. Samochód zbudowany został w oparciu o płytę podłogową bratniego Hyundaia, współdzieląc ją z większym i dłuższym hatchbackiem Getz[3]. Charakterystycznymi cechami pierwszej generacji Kii Picanto były krągłe proporcje nadwozia z dużymi, pionowymi lampami.
Restylizacje
edytujW 2007 roku Kia Picanto pierwszej generacji przeszła obszerną restylizację nadwozia[4]. Zmieniony został m.in. przód pojazdu w którym zastosowano nowe, bardziej zaokrąglone reflektory, a także oblejszą atrapę chłodnicy oraz pokrywę silnika i zderzak[5]. We wnętrzu pojazdu nieznacznie przemodelowano zestaw wskaźników, a do listy wyposażenia podstawowego wprowadzono elektryczne wspomaganie kierownicy[6]. Zmienił się także kształt wkładów tylnych lamp, które otrzymały wypukłe, okrągłe akcenty.
We wrześniu 2009 roku pojazd przeszedł kolejną restylizację, za który odpowiedzialny był szef działu projektowego marki – Peter Schreyer. Zmianom ponownie poddano przód pojazdu, w którym zastosowano nowy wzór atrapy chłodnicy, ciemne wkłady reflektorów oraz przeprojektowany zderzak. W lusterkach zewnętrznych zamontowane zostały dodatkowe kierunkowskazy[6]. Modernizacja objęła jedynie oferowany w Korei Południowej i Chile wariant pod nazwą Morning[7].
Sprzedaż
edytujNa wewnętrznym rynku Korei Południowej, a także w Chile samochód oferowano pod nazwą Kia Morning[8]. Na Tajwanie samochód otrzymał z kolei nazwę Kia EuroStar[9]. Ponadto, na rynku kolumbijskim pojazd oferowano w dodatkowym wariancie opracowanym z myślą o korporacjach taksówkarskich pod nazwą Kia Eko Taxi. W Malezji produkcja pojazdu z myślą o lokalnym rynku była prowadzona przez lokalne przedsiębiorstwo Naza. Początkowo samochód nosił nazwę Naza Suria[10], a po restylizacji – Naza Picanto[11].
Wyposażenie
edytuj- Cool
- EX
- LX
- SLX
- Strike
- City
- Family
- Comfort
- Optimum
W zależności od wybranej wersji wyposażeniowej auto mogło być wyposażone m.in. w elektryczne wspomaganie kierownicy, zamek centralny, dwie poduszki powietrzne, podgrzewane fotele, system Isofix, klimatyzację manualną, światła przeciwmgłowe oraz elektryczne sterowanie szyb[12] i elektryczne sterowanie lusterek.
Silniki
edytuj| Silnik | Pojemność skokowa [cm³] |
Typ silnika | Moc maksymalna [KM] przy obr./min |
Maks. moment obrotowy [Nm] przy obr./min |
Przyspieszenie 0–100 km/h [s] |
Prędkość maks. [km/h] | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Silniki benzynowe: | |||||||||
| 1.0 GSL | 999 | R4 SOHC | 62/5600 | 89/3000 | 15,8 | 150 | |||
| 1.1 GSL | 1086 | R4 DOHC | 65/5500 | 99/2800 | 17,5 | 145 | |||
| Silniki wysokoprężne: | |||||||||
| 1.1 DSL | 1120 | R3 DOHC | 75/4000 | 155/1900-2750 | 15,7 | 163 | |||
Druga generacja
edytuj Kia Picanto II przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Kia Eko Taxi |
|---|---|
| Producent | |
| Projektant |
Peter Schreyer |
| Zaprezentowany |
Styczeń 2011 |
| Okres produkcji |
2011–2017 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Kia Picanto I |
| Następca |
Kia Picanto III |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3 i 5-drzwiowy hatchback |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3595 mm |
| Szerokość |
1595 mm |
| Wysokość |
1490 mm |
| Rozstaw osi |
2385 mm |
| Masa własna |
840–900 kg |
| Zbiornik paliwa |
35 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
200-918 l |
| Ładowność |
495 kg |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Chevrolet Spark |
Kia Picanto II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2011 roku.
Druga generacja Picanto przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, od podstaw powstając według nowego języka stylistycznego Kii opracowanego przez Petera Schreyera[13]. Samochód zyskał bardziej dynamiczne proporcje, z dużymi, wysoko umieszczonymi reflektorami o obłym kształcie, a także zadartą ku górze linii nadwozia i szeroko rozstawionymi lampami tylnymi. W kabinie pasażerskiej charakterystycznym akcentem stała się dwuramienna kierownica z motywem tygrysiego nosa, wprost nawiązując do wyglądu atrapy chłodnicy[14].
Pod kątem przestronności nadwozia, samochód stał się obszerniejszy dzięki większemu rozstawowi osi[15]. Początkowo gama nadwoziowa składała się wyłącznie z 5-drzwiowego hatchbacka, z kolei podczas Geneva Motor Show w 2011 roku przedstawiono także wariant 3-drzwiowy charakteryzujący się bardziej zadartą ku górze linią szyb i innym wzorem zderzaków[16]. Ponadto, pojazd odróżniała też większa atrapa chłodnicy oraz jaśniejsze wkłady reflektorów ze zmienionym układem soczewek.
Lifting
edytujW marcu 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowana została wersja po liftingu. Zmieniony został m.in. wygląd przednich zderzaków, atrapa chłodnicy, a także delikatnie wykończenie wnętrza pojazdu[17].
Sprzedaż
edytujPodobnie jak poprzednik, w Korei Południowej[18] oraz Chile[19] samochód był oferowany pod nazwą Kia Morning. Ponadto, ofertę w Kolumbii ponownie uzupełnił wariant opracowany dla taksówkarzy pod nazwą Kia Eko Taxi[20].
Wersje wyposażeniowe
edytuj- EX
- LX
- SE
- Si
- M
- L
- XL
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, elektryczne wspomaganie kierownicy, system ABS oraz BAS, światła do jazdy dziennej, zamek centralny z pilotem oraz komputer pokładowy.
Bogatsza wersja L dodatkowo wyposażona została m.in. w podgrzewanie i elektryczne sterowanie lusterek, elektryczne sterowanie szyb oraz radio CD/MP3. Najbogatsza wersja XL dodatkowo obejmowała m.in. wykonane w technologii LED światła do jazdy dziennej, światła przeciwmgłowe, wielofunkcyjną kierownicę, klimatyzację manualną oraz chromowane dodatki wykończeniowe[21].
Silniki
edytuj
Trzecia generacja
edytuj Kia Picanto III przed liftingiem | |
| Inne nazwy |
Kia Grand Eko Taxi |
|---|---|
| Producent | |
| Projektant |
Peter Schreyer |
| Zaprezentowany |
Styczeń 2017 |
| Okres produkcji |
od 2017 |
| Miejsce produkcji | |
| Poprzednik |
Kia Picanto II |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
5-drzwiowy hatchback |
| Skrzynia biegów |
5-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość |
3595 mm |
| Szerokość |
1595 mm |
| Wysokość |
1485 mm |
| Rozstaw osi |
2400 mm |
| Masa własna |
860–884 kg |
| Zbiornik paliwa |
35 l |
| Liczba miejsc |
5 |
| Test Euro NCAP |
|
| Bagażnik |
255-1010 l[22] |
| Dane dodatkowe | |
| Pokrewne | |
| Konkurencja |
Citroën C1 |
_X-Line_IMG_6052.jpg)
_Automesse_Ludwigsburg_2024_IMG_1337.jpg)
_Automesse_Ludwigsburg_2024_IMG_1418.jpg)
Kia Picanto III została zaprezentowana po raz pierwszy w 2017 roku.
Podobnie jak debiutująca kilka tygodni wcześniej kolejna generacja większej Rio, kolejne wcielenie Kii Picanto przyjęło ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika[23]. Samochód zyskał bardziej agresywną stylizację i łagodniej ukształtowaną bryłę nadwozia. Pas przedni przyozdobił ponownie duży wlot powietrza w zderzaku, z kolei atrapa chłodnicy stała się węższa.
Samochód został opracowany w ramach kooperacji dwóch biur projektowych Kii w południowokoreańskim Namyang oraz niemieckim Frankfurcie nad Menem[24]. Wykorzystano nową płytę podłogową, która otrzymała o 15 mm zwiększony rozstaw osi[25].
Picanto X-Line
edytujW 2017 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowana została uterenowiona wersja X-Line. W stosunku do normalnej wersji pojazdu podniesiony został o 15 mm prześwit oraz zamontowane zostały specjalne zderzaki i nadkola[26]. Na rynku kolumbijskim wariant ten oferowany jest jako odrębny model w gamie, nosząc nazwę Kia X-Line[27].
Restylizacje
edytujW czerwcu 2020 roku Kia Picanto trzeciej generacji przeszła kosmetyczną restylizację nadwozia. Samochód otrzymał przeprojektowany wzór przedniego oraz tylnego zderzaka, a także odświeżone wkłady reflektorów oraz lamp tylnych. W kabinie pasażerskiej zamontowano z kolei większy wyświetlacz zaktualizowanego systemu multimedialnego[28].
3 lata później, w czerwcu 2023 roku, Picanto trzeciej generacji przeszło znacznie obszerniejszą niż poprzednio drugą modernizację upodabniającą samochód do nowej generacji języka stylistycznego firmy autorstwa Karima Habiba. Wzorem wdrażającego tę estetykę modelu EV9[29], pas przedni zyskał większy dolny wlot powietrza i charakterystyczne, dwuramienne reflektory w kształcie bumerangu wykonane w technologii LED. Poza przeprojektowanymi zderzakami, zmiany objęły także tylną część nadwozia, gdzie lampy stały się smuklejsze i objęły także klapę bagażnika, przez którą pobiegła odblaskowa blenda[29]. W kabinie pasażerskiej jako standard zastosowano większy, 8-calowy ekeran dotykowy systemu multimedialnego, a analogowe wskaźniki zastąpiono wyłącznie 4,2-calowym ekranem. Producent wyposażył zmodernizowane Picanto także w bogatszy pakiet systemów bezpieczeńtwa[30].
Sprzedaż
edytujWzorem poprzedników, trzecia generacja Picanto w Korei Południowej[31] oraz Chile[32] nosi nazwę Kia Morning. Ponadto, wariant dla odbiorców taksówkarskich w Kolumbii standardowo malowany na żółto przyjął nazwę Kia Grand Eko Taxi[33].
Wyposażenie
edytuj- M
- L
- S
- GT-Line
- GT-Line S
- X-Line
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M pojazdu obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, system ABS i ESC, elektryczne sterowanie szyb, zamek centralny z pilotem, klimatyzację manualną, radio CD/MP3, wielofunkcyjną kierownicę, port AUX i USB oraz Bluetooth.
Bogatsza wersja L obejmuje dodatkowo m.in. klimatyzacje automatyczną, 7-calowy kolorowy ekran dotykowy systemu multimedialnego z kamerą cofania oraz 6-głośnikami, przednie reflektory i światła przeciwmgłowe typu projekcyjnego, światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek. Najbogatsza wersja GT Line i X-Line dodatkowo wyposażona została m.in. w wyposażone w kierunkowskazy lusterka zewnętrzne składane elektrycznie, podgrzewane koło kierownicy oraz przednie fotele, skórzaną tapicerkę oraz czujniki cofania.
Opcjonalnie auto doposażyć można m.in. w system aktywnego wspomagania jazdy (AEB), system nawigacji satelitarnej oraz system bezkluczykowy[34].
Silniki
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ Kia to launch all new mini car. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Кia Visto (Kиа Виста). [dostęp 2020-12-19]. (ros.).
- ↑ KIA Picanto 2004 – 2007. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Kia Picanto 1.1 Ice (2007) review. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ KIA PICANTO. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ a b Historia modelu Picanto na stronie kia-motors.pl.
- ↑ Kia Picanto – subtelny face-lifting koreańskiej odmiany Morning. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ 2010 Kia Morning unveiled for Korean market. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ 2008 Kia Euro Star 1.1 拉風版. [dostęp 2020-12-19]. (chiń.).
- ↑ Naza Suria – locally assembled Kia Picanto. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Naza Picanto: latest facelift now in Malaysia. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Norbert Szwarc: Mały elegant. autocentrum.pl, 2005. [dostęp 2019-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-03)].
- ↑ Kia Picanto: mały, wielki samochód. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Kia Picanto – Mała, ale dojrzała. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ 2012 Kia Picanto unveiled. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Kia Picanto 3-door (2012). [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Łukasz Heger: Kia Picanto FL – Powiew świeżości. autogaleria.pl, 2015-03-10. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ South Korea July 2011: Kia Morning #2, new Samsung SM7 up. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ Nuevo Kia Morning. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Kia Eko Taxi, fuerte opción en el servicio público colombiano. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Tomasz Popławski: Kia Picanto debiutuje w Polsce w cenie od 29 900 zł. autogaleria.pl, 2011-05-05. [dostęp 2019-01-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-03)].
- ↑ Marcin Lewandowski: Kia Picanto III. Największa w segmencie A. motofakty.pl, 2017-03-30. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Kia Picanto (2017) Zaoferować więcej. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Tak wygląda kia picanto nowej generacji. Duża w środku i oszczędna [OFICJALNE zdjęcia]. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ Nowa kia picanto już w Polsce! Ta „ślicznotka” robi wrażenie wyposażeniem i ceną. auto.dziennik.pl, 2017-04-20. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Błażej Boner: Kia Picanto X-Line – przemiana w crossovera. moto.pl, 2017-09-21. [dostęp 2019-01-02].
- ↑ Kia X-Line: Características, versiones y precios en Colombia. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Kia Picanto lifting 2020. Co się zmieniło, ile kosztuje? CENNIK i wyposażenie. [dostęp 2020-12-19]. (pol.).
- ↑ a b Kia Picanto po zmianach robi wrażenie. Czy będzie hitem?. [dostęp 2023-07-05]. (pol.).
- ↑ Nowa Kia Picanto z wyglądu jest tak pikantna, że jej design powinien być oceniany w skali Scoville’a. [dostęp 2023-07-05]. (pol.).
- ↑ Kia Motors launches All New Morning minicar in S. Korea. [dostęp 2020-12-19]. (ang.).
- ↑ KIA Morning se renueva en Chile y suma una inédita GT-Line. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Kia Grand Eko Taxi: La nueva propuesta de Kia para el servicio público en Colombia. [dostęp 2020-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Cennik Kia Picanto MY'2018.