Kewet Buddy
Kewet El-Jet – elektryczny mikrosamochód produkowany przez duńskie przedsiębiorstwo Kewet Industri w latach 1991–1998 oraz przez norweskie przedsiębiorstwo Elbil Norge jako Kewet Buddy w latach 1998–2005.
 Kewet El-Jet | |
| Producent | |
|---|---|
| Zaprezentowany |
styczeń 1998 |
| Okres produkcji |
1991–2005 |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia |
3-drzwiowy hatchback |
| Napęd | |
| Długość |
2440 mm |
| Szerokość |
1430 mm |
| Wysokość |
1440 mm |
| Rozstaw osi |
1550 mm |
| Masa własna |
636 kg |
| Liczba miejsc |
2 |
| Bagażnik |
350 l |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | |
Historia i opis modelu
edytuj
Inspiracją dla powstania elektrycznego mikrosamochodu był produkowany krótko w latach 70. XX wieku Citicar konstrukcji amerykańskiego przedsiębiorstwa Sebring-Vanguard[1]. W ten sposób, Knud Erik Westergaard, założyciel i pomysłodawca duńskiego Kewet Industri wiernie odtworzył charakterystyczną, jednobryłową kanciastą bryłę ze ściętą jedną linią szybą czołową.
Kewet El-Jet przyjął formułę dwumiejscowego, trzydrzwiowego hatchbacka. Specyficznymi detalami była szklana klapa bagażnika, odsuwane boczne okna, a także karoseria oparta na aluminiowym szkielecie[2]. Oficjalna premiera pojazdy odbyła się w 1991 roku[3]. Docelową grupą odbiorców byli mieszkańcy aglomeracji, którzy poszukiwali drugiego samochodu w gospodarstwie domowym do dojazdów do pracy[3], które według danych producenta – w przypadku większości Duńczyków w latach 90. znajdowało się nie dalej niż średnio 20 kilometrów[3].
Początkowo w latach 1991–1996 Kewet El-Jet był wytwarzany w lokalnych zakładach Kewet Industri w Danii, jednak ich moce produkcyjne nie były w stanie sprostać założeniom osiągnięcia rocznej produkcji 35 tysięcy sztuk do końca lat 90. XX wieku[3].
W 1996 roku produkcję przeniesiono do nowo wybudowanej fabryki w niemieckim Nordhausen[3], jednak w ciągu kolejnych 2 lat Kewet Industri było w stanie skonstruować jedynie 200 sztuk[4]. W 1998 roku duński etap historii pojazdu dobiegł końca z powodu bankructwa Kewet Industri[4].
Zmiana nazwy
edytujPo bankructwie Kewet Industri, produkcję przeniesiono jesienią 1998 do Norwegii, którą zajął się nowy właściciel, Elbil Norge[4]. Ten zdecydował się dokonać zmiany nazwy na Kewet Buddy, kontynuując jednakże wykorzystanie marki Kewet[4]. Pod tą postacią samochód wytwarzano przez kolejne 7 lat, po czym właściciel praw do produkcji pojazdu ponownie uległ zmianie – tym razem trafiając do rąk firmy Electric Car Norway[4], która zmodernizowała i przemianowała mikroauto na znacznie nowocześniejszą konstrukcję o nazwie Buddy[4].
Sprzedaż
edytujŁącznie w latach 1991–1998 najpierw w duńskich, a potem w niemieckich zakładach Kewet Industri powstały 725 sztuki elektrycznego mikrosamochodu El-Jet[3]. Większość pojazdów trafiła do sprzedaży na eksport[5], a wśród rynków zbytu znalazły się m.in. Wielka Brytania, Szwecja, Niemcy, Szwajcaria czy Stany Zjednoczone[6].
Dane techniczne
edytujMikrosamochód marki Kewet był samochodem elektrycznym napędzanym przez silnik o mocy 9,5 KM, który pozwalał rozpędzić się maksymalnie do prędkości 56 km/h[6]. Akumulator kwasowo-ołowiowy pozwalał na przejechanie na jednym ładowaniu do maksymalnie 32 kilometrów[6]. Dzięki lekkim komponentom wykorzystanym do budowy nadwozia, masa całkowita Keweta wynosiła nieco ponad 600 kilogramów[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Influential EVs: An Illustrated History of Electric Car Design. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).
- ↑ Kewet El-Jet 3, 1993. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Danish Delights #7: 1998 Kewet. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Geschichte des Kewet. [dostęp 2021-12-02]. (niem.).
- ↑ Major theme: A step towards a fossil fuel-free society. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).
- ↑ a b c d 1993 Kewet EL-JET 3. [dostęp 2021-12-02]. (ang.).