Kazimierz Władysław Sapieha
Kazimierz Władysław Sapieha (ur. 1650, zm. 29 kwietnia 1703 w Kopyłach) – wojewoda trocki w 1697 roku, kasztelan trocki w 1689 roku, podskarbi nadworny litewski w 1686 roku, stolnik litewski w 1686 roku, podstoli litewski w 1685 roku, starosta brzeski w latach 1680–1697[1].
.jpg)
| |
 herb Lis | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Konstancja Herburt |
| Dzieci | |
Życiorys
edytujBył synem Jana Fryderyka, bratem Pawła Franciszka i Mikołaja Leona.
Uczył się w kolegiach jezuickich we Lwowie i Braniewie. Edukację kontynuował na zachodzie, odwiedzając Włochy, Francję, Niderlandy i Niemcy. Po powrocie do kraju brał udział w bitwie pod Chocimiem. W 1676 na czele dwóch chorągwi wziął udział w bitwie pod Żurawnem.
W 1683 roku będąc posłem na sejm został deputatem na Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego[2]. Na czele swojej chorągwi petyhorskiej brał udział w 1683 w wyprawie wojsk litewskich na Słowację i Węgry, będącą częścią Odsieczy wiedeńskiej. W marcu 1685 otrzymał podstolostwo litewskie, w październiku 1686 – pełne stolnikostwo wielkie litewskie, a w grudniu 1686 podskarbiostwo nadworne litewskie. W listopadzie 1689 otrzymał kasztelanię trocką.
Po zerwanym sejmie konwokacyjnym 1696 roku przystąpił 28 września 1696 roku do konfederacji generalnej[3]. W 1697 roku podpisał elekcję Augusta II. [4]Podczas jego koronacji w Krakowie otrzymał 1 października 1697 Województwo trockie. W początku 1699 zapadł poważnie na zdrowiu. Zmarł 29 kwietnia 1703 w Kopyłach.
Był ojcem Jana Fryderyka.
Przypisy
edytuj- ↑ Urzędnicy centralni i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego XIV-XVIII wieku spisy opracowali Henryk Lulewicz i Andrzej Rachuba, Kórnik 1994, s. 238.
- ↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 338.
- ↑ Konfederacya Generalna Ordinvm Regni & Magni Dvcatus Lithvaniæ Po niedoszłey Konwokacyey głowney Warszawskiey umowiona Roku Pańskiego 1696. dnia 29 Miesiąca Sierpnia, [1696], [b.n.s.]
- ↑ Elektorów poczet, którzy niegdyś głosowali na elektorów Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanisława Augusta roku 1764, najjaśniejszych Królów Polskich, Wielkich Książąt Litewskich, i.t.d. / ułożył i wydał Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski, Lwów 1845, s. 321.