Kazimierz Józef Wysocki

polityk konserwatywny

Kazimierz Józef Wysocki herbu Strzemię (ur. 7 grudnia 1855 w Nowosiółkach, zm. 1935) – polityk konserwatywny, poseł do austriackiej Rady Państwa, poseł na Sejm Ustawodawczy RP, kapitan piechoty Wojska Polskiego.

Kazimierz Józef Wysocki
Ilustracja
Kazimierz Wysocki (przed 1911)
Herb
Strzemię
Rodzina

Wysoccy

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1855
Nowosiółki

Data śmierci

1935

Ojciec

Wysocki

Kazimierz Józef Wysocki
Data urodzenia

7 grudnia 1855

Data śmierci

1935

Poseł do austriackiej Rady Państwa XII kadencji
Okres

od 17 lipca 1911
do 28 października 1918

Przynależność polityczna

Stronnictwo Prawicy Narodowej Koło Polskie w Wiedniu

Poseł na Sejm Ustawodawczy II RP
Okres

od 5 czerwca 1919
do 1 grudnia 1922

Przynależność polityczna

Klub Pracy Konstytucyjnej

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej. Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim. Właściciel dóbr Ostobuż w powiecie rawskim[1]. Prezes galicyjskiego Związku Producentów Zboża i Paszy (1914)[2], Delegat Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, członek Rady Nadzorczej Towarzystwa Producentów Spirytusu, członek Towarzystwa Rolniczego[3].

Z poglądów konserwatysta. Członek Rady Powiatowej z grupy większych posiadłości (1905–1914)[4], Wydziału Powiatowego (1905–1912)[5] i Rady Szkolnej Okręgowej (1906–1914)[6] w Rawie Ruskiej. Poseł do austriackiej Rady Państwa XII kadencji (17 lipca 1911 – 28 października 1918), z okręgu wyborczego nr 62 (Rawa Ruska–Żółkiew)[7]. Członek Koła Polskiego w Wiedniu.

W czasie I wojny światowej członek Powiatowej Organizacji Narodowej (1914), potem był komisarzem werbunkowym Legionów i komendantem placu w Wiedniu. 27 stycznia 1915 został mianowany tytularnym kapitanem wraz z pozwoleniem na noszenie munduru z odznakami IX rangi[8].

Podczas walk o wschodnią Galicję Internowany przez Ukraińców 4 grudnia 1918 roku. Przetrzymywany w aresztach sądowych i obozach. uwolniony przez Wojsko Polskie 5 czerwca 1919[9].

Poseł na Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej (od 5 czerwca 1919 do 1 grudnia 1922), mandat otrzymał Dekretem Naczelnika Państwa z 28 listopada 1918 jako poseł z Galicji Wschodniej do parlamentu austriackiego. Zasiadał w Klubie Pracy Konstytucyjnej[3]. W 1922 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Polskiego Centrum[10].

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 744. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[11][12]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 22 pułku piechoty w Siedlcach[13][14]. W październiku 1933 został zwolniony od powszechnego obowiązku wojskowego[15].

Przypisy

edytuj
  1. Baza osób polskich – Polnische Personendatenbank – Kazimierz Wysocki online.
  2. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1914, s. 1042.
  3. a b Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 227.
  4. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1905, s. 347; 1906, s. 361; 1907, s. 361; 1908, s. 361; 1909, s. 361; 1910, s. 389; 1911, s. 402; 1912, s. 405; 1913, s. 464, 1914, s. 464.
  5. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1905, s. 347; 1906, s. 362; 1907, s. 362; 1908, s. 362; 1909, s. 361; 1910, s. 389; 1911, s. 403; 1912, s. 406.
  6. Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1906, s. 540; 1907, s. 540; 1908, s. 540; 1909, s. 540; 1910, s. 589; 1911, s. 623; 1912, s. 623; 1913, s. 694; 1914, s. 694.
  7. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848–1918, Warszawa 1996, s. 436.
  8. Żołnierze Niepodległości ↓.
  9. Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, redakcja Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, Warszawa 1994, s. 481.
  10. Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej..., s. 481.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 476.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 417.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 189.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 178.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 26 października 1933, s. 222.

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj