Kazimiera Narkiewicz
Kazimiera Teresa Narkiewicz[1], także Kazimiera Narkiewicz-Opalińska (ur. 4 września 1912 w Winnicy, zm. 29 marca 1985) – polska charakteryzatorka, założycielka Szkoły Charakteryzacji Artystycznej dla Teatru i Filmu w Łodzi (1945–1949)[2] – pierwszej w Polsce szkoły edukującej w zakresie charakteryzacji[3].
Data i miejsce urodzenia |
4 września 1912 |
---|---|
Data śmierci |
29 marca 1985 |
Zawód | |
Współmałżonek | |
Lata aktywności |
1933–1965 |
Życiorys
edytujUczyła się w Państwowym Żeńskim Seminarium Nauczycielskim im. E. Orzeszkowej w Trokach (1930–1932). Studiowała w Berlinie i Wiedniu, gdzie w 1936 uzyskała tytuł plastyka-charakteryzatora. Podczas II wojny światowej przebywała w Warszawie pracując w instytutach kosmetycznych. Ponadto, mieszkając przy ul. Ikara 5 w domu rodziny Przedpełskich zajmowała się pomocą żołnierzom Armii Krajowej i Żydom, charakteryzując ich, tym samym uniemożliwiając rozpoznanie i aresztowanie przez okupanta[2].
W latach 1945–1949 prowadziła w Łodzi Szkołę Charakteryzacji Artystycznej dla Teatru i Filmu[2]. Do absolwentów prowadzonej przez nią szkoły należą m.in.: Halina Ber, Teresa Tomaszewska, Halina Sieńska i Kaja Leszczyńska[3]. Po zakończeniu działalności edukacyjnej podjęła pracę w Wytwórni Filmów Fabularnych[2]. Była charakteryzatorką w wielu filmach, zarówno przedwojennych, jak i powojennych[4].
Życie prywatne
edytujByła żoną Kazimierza Opalińskiego – reżysera i aktora oraz matką charakteryzatorki – Krystyny Kai Leszczyńskiej[2]. Jej bratem był charakteryzator – Konrad Narkiewicz[4]. Została pochowana na Cmentarzu Powązkowskim w Alei Zasłużonych (rząd 1, miejsce 71)[1].
Charakteryzacja
edytuj- 1933: „Zabawka” (jako asystent charakteryzatora)[5]
- 1934: „Młody las”
- 1935:
- „Dzień wielkiej przygody”
- „Dwie Joasie” (jako asystent charakteryzatora)
- 1937:
- „Niedorajda”
- „Halka”
- 1938: „Sygnały”
- 1939: „Czarne diamenty”
- 1945: „Orły i sokoły”
- 1947: „Ostatni etap”
- 1949: „Dom na pustkowiu”
- 1950:
- 1956: „Jerzy Leszczyński”
- 1958: „Dezerter”
- 1959: „Pan profesor”
- 1960:
- „Ostrożnie Yeti”
- „Mój teatr”
- „Przygoda w terenie”
- 1961:
- „Chwila tańca”
- „Dotknięcie nocy”
- 1962:
- 1963: „Przygoda noworoczna”
- 1965:
Źródło: FilmPolski.pl[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kazimiera Teresa Narkiewicz [online], sejm-wielki.pl .
- ↑ a b c d e Grzegorz Dębowski , Kuźnia charakteryzatorów. Zapomniana szkoła rzadkiej sztuki, „Kronika Miasta Łodzi” (3), bc.wbp.lodz.pl, 2007 [dostęp 2024-07-15] .
- ↑ a b Zawód: charakteryzator [online], sfp.org.pl [dostęp 2024-07-15] (pol.).
- ↑ a b c Kazimiera Narkiewicz [online], FilmPolski.pl .
- ↑ NITROFILM – Konserwacja i digitalizacja przedwojennych filmów fabularnych w Filmotece Narodowej [online], nitrofilm.pl [dostęp 2024-07-15] (pol.).