Katedra w Asyżu

Katedra św. Rufina w Asyżu
*Cattedrale di San Rufino*
	katedra
	; Katedra św. Rufina wraz z dzwonnicą
Państwo	Włochy
Miejscowość	Asyż
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Wezwanie	św. Rufina
	Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	św. Rufina
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1140
Dane świątyni
Styl	romański
	Położenie na mapie Włoch Katedra św. Rufina w Asyżu
	43°04′12,73″N 12°37′04,00″E/43,070203 12,617778
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Katedra św. Rufina w Asyżu (San Rufino) – kościół romański z XII wieku znajdujący się w Asyżu, w Umbrii.

Początkowo w tym miejscu mieściła się bazylika z VIII wieku zbudowana w celu złożenia szczątków św. Rufina. Na początku XI wzniesiono drugi kościół na polecenia biskupa Ugone, który przeniósł tutaj siedzibę biskupią. Budowę obecnej świątyni rozpoczęto w 1140 r. pod kierunkiem Jano z Gubio na polecenie biskupa Clarissimo. W tym kościele św. Franciszek wygłosił swoje pierwsze kazanie. Obok kościoła wznosi się dzwonnica z zegarem, wzniesiona na kwadratowym planie. Jej dolna część pochodzi z poprzedniego kościoła zbudowanego w XI wieku.

Fasada ozdobiona jest trzema rozetami umieszczonymi nad trzema portalami oraz licznymi rzeźbami i fryzem arkadkowym. U podstawy głównego portalu znajdują się dwa lwy, z których jeden trzyma w paszczy człowieka, a drugi kozła. U podstawy bocznych portali umieszczone są zaś gryfy. W tympanonie głównego portalu jest koło, a w nim ukazany jest Chrystus triumfujący, poza kołem umieszczono postacie Matki Boskiej karmiącej i św. Rufina. W tympanonie lewego portalu znajdują się dwa lwy, a prawego – dwa duże ptaki. Środkową część fasady rozpoczyna pozioma loggia rozciągająca się na całą szerokość fasady. Zamykają ją dwa kamienne wilki. Ponad loggią znajdują się trzy rozety, pod środkową z nich znajdują się trzy kariatydy podtrzymywane przez zwierzęta. Po obu stronach rozety umieszczone są rzeźby symbolizujące czterech Ewangelistów. Górna część fasady zawiera ostrołuk, w którym prawdopodobnie miała znajdować się mozaika.

W latach 1571–1578 przebudowano wnętrze katedry nadając jej późnorenesansowy wystrój. Wnętrze jest trzynawowe, z ołtarzami we wszystkich trzech nawach. Obok głównego wejścia stoją figury św. Klary i św. Franciszka. W kościele zachowana jest chrzcielnica, w której zostali ochrzczeni św. Franciszek i św. Klara (w tym okresie była to jedyna chrzcielnica w Asyżu i znajdowała się w kościele M.B Większej – Santa Maria Magiorre). Pod głównym ołtarzem pochowany jest św. Rufin. Przylegająca do katedry Kaplica Najświętszego Sakramentu w stylu barokowym ozdobiona jest freskami Giorettiego, Carboniego i Ciro Ferrittiego. W Kaplicy Matki Boskiej Płaczącej (Capella della Madonna del Pianto) znajduje się kopia XV-wiecznej, niedawno skradzionej piety.

Galeria

Środkowa rozeta
Środkowy portal, tympanon
Pietà

Bibliografia

Adriano Cioci, Przewodnik po Asyżu, Asyż 1998