Kastra (łac. castra – czworobok obronny rzymskiego obozu) – skrzynia murarska wykonana z drewna lub metalu, przeznaczona do przygotowywania i przechowywania zaprawy murarskiej[1]. Ma płaskie dno i parzyste uchwyty po obu stronach, służące do przenoszenia. Uchwyty są zrobione z desek tworzących skrzynię i poza nią wystających. Ta wystająca część jest zwężana tak, że może służyć jako uchwyt. Kastrę ustawia się przy miejscu pracy murarza, tak aby mógł do niej sięgać kielnią[1]. Gotową zaprawę donosi się do niej wiadrami. Kastry z zaprawą zwykle się nie przenosi, bowiem jest to konstrukcja dość słaba; ciężka zaprawa łatwo powoduje odrywanie desek obudowy. Bywało, że łączenia wzmacniano blachą.

Na najwyższym poziomie znajdują się dwie kastry
Kastra, odwrócona do siedzenia

Obecnie kastry o różnej pojemności coraz częściej przypominają wiadra, są produkowane z tworzyw sztucznych. Zmiana kształtu spowodowana jest użyciem mieszadeł mechanicznych.

Przypisy

edytuj
  1. a b Szolginia 1982 ↓, s. 156.

Bibliografia

edytuj