Kasa Stefczyka

Kasa Stefczyka – forma spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowych w Polsce, zwłaszcza w zaborze austriackim, tworzonych na wzór kas Raiffeisena. Inicjatorem ich był działacz spółdzielczy Franciszek Stefczyk^[1], który w roku 1890 otworzył pierwszą kasę oszczędnościowo-pożyczkową w Czernichowie.

W 1909 roku utworzono dla nich rodzaj centrali finansowej pod nazwą Centralna Kasa Spółek Rolniczych we Lwowie^[2].

W 1913 r. w Galicji działało 1397 kas Stefczyka z ok. 322 tysiącami członków^[3].

W okresie międzywojennym do kas Stefczyka, których liczba osiągała 3500, należało półtora miliona osób. Kasom Stefczyka przypisuje się znaczną rolę w rozwoju usług i drobnej przedsiębiorczości w odrodzonej Polsce^[4].

Przypisy

↑ Leksykon finansowo-bankowy. Władysław L. Jaworski (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1991, s. 169. ISBN 83-208-0703-4.
↑ WojciechW. Morawski WojciechW., Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku [online], Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 69 [dostęp 2019-12-11] .
↑ kasy Stefczyka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-02-29] .
↑ Poradnik klienta usług finansowych: Prawa i obowiązki członków. Komisja Nadzoru Finansowego, s. 6.

[1] Leksykon finansowo-bankowy. Władysław L. Jaworski (red.). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1991, s. 169. ISBN 83-208-0703-4.

[2] WojciechW. Morawski WojciechW., Słownik historyczny bankowości polskiej do 1939 roku [online], Wydawnictwo „Muza”, 1998, s. 69 [dostęp 2019-12-11] .

[3] kasy Stefczyka, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-02-29] .

[4] Poradnik klienta usług finansowych: Prawa i obowiązki członków. Komisja Nadzoru Finansowego, s. 6.

[1]

[2]

[3]

[4]