Karol Karski (prawnik)

polski prawnik i polityk
(Przekierowano z Karol Karski (polityk))

Karol Adam Karski (ur. 13 maja 1966 w Warszawie) – polski polityk, prawnik, nauczyciel akademicki i samorządowiec, profesor nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, w 2005 przewodniczący Rady m.st. Warszawy, poseł na Sejm V i VI kadencji (2005–2011), w 2007 sekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w latach 2014–2024 poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji.

Karol Karski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1966
Warszawa

Poseł do Parlamentu Europejskiego VIII i IX kadencji
Okres

od 2014
do 2024

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Przewodniczący Rady m.st. Warszawy
Okres

od 2005
do 2005

Przynależność polityczna

Prawo i Sprawiedliwość

Poprzednik

Jan Maria Jackowski

Następca

Witold Kołodziejski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal „Pro Patria” Medal „Za zasługi dla Stowarzyszenia Kombatantów Misji Pokojowych ONZ” Zasłużony dla Warszawy

Życiorys

edytuj

Wykształcenie, działalność zawodowa i naukowa

edytuj

W 1990 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego[1], a w 1991 studia w Instytucie Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego[1]. W 1998 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie napisanej pod kierunkiem Zdzisława Galickiego pracy zatytułowanej Rozpad Związku Radzieckiego a prawo międzynarodowe. W 2011 habilitował się w zakresie nauk prawnych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Osoba prawna prawa wewnętrznego jako podmiot prawa międzynarodowego[1]. W 2023 otrzymał tytuł profesora nauk społecznych w dyscyplinie nauki prawne[2].

W 1990 został pracownikiem naukowym Instytutu Prawa Międzynarodowego na Wydziale Prawa i Administracji UW. Powołany na przewodniczącego rady naukowej tego instytutu[3]. W latach 2013–2023 był kierownikiem Zakładu Międzynarodowego Prawa Publicznego[4]. W 2023 objął funkcję kierownika Katedry Prawa Międzynarodowego Publicznego[5]. Na macierzystym wydziale doszedł do stanowiska profesora.

Obejmował także kolejne stanowiska profesorskie w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Białymstoku[1]. Był profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Społecznych Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa[6][1]. Wykładowca prawa międzynarodowego publicznego i prawa europejskiego.

Objął funkcje wiceprzewodniczącego rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych oraz wiceprzewodniczącego polskiej sekcji Stowarzyszenia Prawa Międzynarodowego[7]. Powoływany w skład Komisji Rewizyjnej Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego[8]. W 2023 wybrany do Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk[9]. Jest autorem ponad 200 publikacji naukowych z zakresu prawa międzynarodowego i europejskiego[10].

Działalność polityczna

edytuj
 
Izabela Kloc i Karol Karski

W trakcie obozu zerowego jeszcze przed rozpoczęciem studiów wstąpił do Zrzeszenia Studentów Polskich. Według Włodzimierza Czarzastego w organizacji tej był działaczem szczebla centralnego, pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego głównej komisji rewizyjnej[11]. Sam Karol Karski temu zaprzeczał. Za działalność w ZSP w 2001 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złotym Krzyżem Zasługi[12]. W 1988 z rekomendacji ZSP wszedł do Rady Narodowej dzielnicy Żoliborz.

Od 1994 działał w warszawskim samorządzie. Zasiadał w radzie gminy Warszawa-Centrum oraz Dzielnicy Żoliborz. W latach 1994–1998 był wiceprzewodniczącym sejmiku samorządowego województwa warszawskiego. Od 2002 zasiadał w Radzie m.st. Warszawy, w której pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego (2002–2005) i przewodniczącego (2005). Pełnił funkcję wiceprezydenta Komitetu Regionów Unii Europejskiej (2004–2005). Był członkiem Zespołu Polityki Europejskiej Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego oraz wiceprzewodniczącym Forum Zrównoważonego Rozwoju Rady Europejskich Gmin i Regionów.

Według Włodzimierza Czarzastego i „Tygodnika Powszechnego” był członkiem Stowarzyszenia „Ordynacka”[13]. Karol Karski temu zaprzeczał, twierdząc, że był tylko na jednym z zebrań tego stowarzyszenia. Działał w Porozumieniu Centrum, z którego w 2000 odszedł do Ruchu Społecznego AWS. Później przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości, gdzie w 2006 objął funkcję rzecznika dyscyplinarnego[14].

W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany do Sejmu w okręgu warszawskim z listy PiS, zdobywając 2953 głosy[15]. W Sejmie V kadencji pełnił funkcję przewodniczącego Komisji do spraw Unii Europejskiej oraz komisji nadzwyczajnej do rozpatrzenia prezydenckiego projektu ustawy lustracyjnej. Był też przewodniczącym i sprawozdawcą komisji nadzwyczajnej, która zajmowała się nowelizacją Konstytucji RP dotyczącą określenia zakresu dopuszczalności i procedur ekstradycji, w tym wprowadzenia zasad wykonywania europejskiego nakazu aresztowania oraz zasad współpracy Polski z Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Przewodniczył delegacji Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. W latach 2006–2007 był wiceprzewodniczącym działającej w jego ramach podkomisji do spraw przeciwdziałania przestępczości i walki z terroryzmem. W 2007 został wiceprzewodniczącym Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy. Od 2005 był też przewodniczącym delegacji Sejmu i Senatu do Eurośródziemnomorskiego Zgromadzenia Parlamentarnego. Od 6 września 2007 do 21 listopada 2007 pełnił funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 3524 głosy. W VI kadencji został ponownie członkiem prezydium Klubu Parlamentarnego PiS, gdzie odpowiadał za sprawy zagraniczne. W latach 2007–2009 był wiceprzewodniczącym Komisji ds. Unii Europejskiej, następnie objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.

W 2008 złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez pilota, który odmówił przelotu do Tbilisi samolotu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (prokurator stwierdził brak znamion czynu zabronionego)[16][17]. W listopadzie 2010 cypryjski sąd zasądził od niego solidarnie z Łukaszem Zbonikowskim odszkodowanie za zniszczenie wózków golfowych, do czego miało dojść w trakcie służbowego wyjazdu parlamentarzystów na Cypr w listopadzie 2008[18].

W 2011 nie został ponownie wybrany do Sejmu (zdobył 2736 głosów)[19]. Był członkiem komitetu naukowego II i III Konferencji Smoleńskiej z lat 2013–2014, skupiającej osoby zajmujące się katastrofą samolotu Tu-154 w Smoleńsku z 10 kwietnia 2010[20][21]. W 2014 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VIII kadencji z okręgu obejmującego województwo warmińsko-mazurskie oraz województwo podlaskie, zdobywając 67 997 głosów[22]. W wyborach w 2019 skutecznie ubiegał się o reelekcję, otrzymując 184 054 głosy[23]. W PE dołączył do grupy Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy, pełnił funkcję kwestora Europarlamentu[24]. W 2024 nie został wybrany na kolejną kadencję PE[25].

Życie prywatne

edytuj

Syn Zbigniewa i Ludgardy[26]. Od 2007 żonaty z Elżbietą[27].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Prof. dr hab. Karol Adam Karski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-11-11].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 maja 2023 r. nr 115.7.2023 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2023 r. poz. 605).
  3. a b c d e f Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Donieckiego Uniwersytetu Narodowego. ecrgroup.eu, 17 października 2016. [dostęp 2016-10-17].
  4. Zakład Międzynarodowego Prawa Publicznego. uw.edu.pl. [dostęp 2013-04-14].
  5. Katedra Prawa Międzynarodowego Publicznego. uw.edu.pl. [dostęp 2023-11-27].
  6. Warszawska Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Bolesława Prusa. wwsh.edu.pl. [dostęp 2013-04-18].
  7. International Law Association: Polish branch. ila-hq.org. [dostęp 2014-04-19].
  8. Zarząd. Fundacja Uniwersytetu Warszawskiego. [dostęp 2021-02-17].
  9. Informacja o wynikach wyborów do Komitetów Naukowych Polskiej Akademii Nauk: Komitet Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. pan.pl, 27 listopada 2023. [dostęp 2023-11-27].
  10. Dr hab. Karol Karski. Polska Bibliografia Naukowa. [dostęp 2023-06-15].
  11. Czarzasty do Karskiego: Karolu, my Cię do serca przytulimy. dziennik.pl, 29 listopada 2007. [dostęp 2011-04-09].
  12. a b Ordery i odznaczenia dla zasłużonych działaczy Zrzeszenia Studentów Polskich. prezydent.pl, 7 marca 2001. [dostęp 2011-04-09].
  13. Razem w życiu jest łatwiej. tygodnik.com.pl, 9 marca 2003. [dostęp 2011-04-09].
  14. Informacje na stronie PiS. [dostęp 2011-04-09].
  15. Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2011-04-09].
  16. Pilot, który nie słuchał prezydenta, nie poniesie kary. interia.pl, 4 grudnia 2008. [dostęp 2011-04-09].
  17. Pilot prezydenta stanie przed sądem?. mf24.pl, 24 sierpnia 2008. [dostęp 2022-11-12].
  18. Posłowie PiS zapłacą za zniszczone wózki hotelowe?. gazeta.pl, 26 stycznia 2011. [dostęp 2011-04-09].
  19. Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-24].
  20. II Konferencja Smoleńska 2013. konferencja.home.pl, 2013. [dostęp 2014-10-20].
  21. III Konferencja Smoleńska 2014. konferencja.home.pl, 2014. [dostęp 2014-10-20].
  22. Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-05-27].
  23. Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27].
  24. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2020-05-14].
  25. Serwis PKW – Wybory 2024. [dostęp 2024-06-10].
  26. Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 2022-06-21].
  27. Poseł Karski jest już żonaty. dziennik.pl, 13 października 2007. [dostęp 2020-12-14].
  28. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 marca 2001 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 14, poz. 232).
  29. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2022-04-04].
  30. Międzynarodowa XVIII Doroczna Sesja Katyńska. udskior.gov.pl, 19 kwietnia 2016. [dostęp 2016-08-18].
  31. a b Prof. Karol Karski z wizytą w Armenii. ecrg.pl, 2016. [dostęp 2016-08-18].
  32. Odznaczenia SKMP ONZ dla pracowników nauki. skmponz.pl, 9 lutego 2016. [dostęp 2021-04-20].
  33. a b Grażyna Bałtruszajtys: Kronika Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 2017–2018. studiaiuridica.pl, 14 czerwca 2021. [dostęp 2021-06-28].
  34. Ewidencja wyróżnień „Zasłużony dla Warszawy”. bip.warszawa.pl. [dostęp 2021-12-25].
  35. Dariusz Grzędziński: Edukacja na nowo. Wyróżnieni Orłami Wprost mówią o spersonalizowanych metodach nauczania. wprost.pl, 31 maja 2021. [dostęp 2021-06-03].
  36. Podlaskie Orły przyznane. Nagradzamy liderów regionu. wprost.pl, marzec 2023. [dostęp 2023-03-31].
  37. Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Uniwersytetu Europejskiego w Tbilisi. ecrgroup.eu, 22 stycznia 2016. [dostęp 2016-08-18].
  38. Prof. Karol Karski doktorem honoris causa Uniwersytetu Davida Aghmashenebeli w Tbilisi. ecrg.pl, 2016. [dostęp 2016-08-18].
  39. Udelenie čestného titulu Doctor honoris causa a promócie prvých absolventov podiplomového štúdia „Masters of Law” – LL.M. na pôde VŠBM v Košiciach. vsbm.sk, 9 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-12]. (słow.).
  40. Новини: Проф. Карол Карски е най-новият носител на почетното звание „DOCTOR HONORIS CAUSA на Русенския университет”. uni-ruse.bg, 26 maja 2017. [dostęp 2017-05-28]. (bułg.).
  41. Members of European Parliament and Council of Europe were awarded with the title of Honorary Doctor of East European University. uni-eeu.edu.ge, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-04-22].
  42. Професору Каролю КАРСЬКОМУ присвоєно доктор „Honoris Causa”. lute.lviv.ua, 20 października 2023. [dostęp 2023-10-25]. (ukr.).
  43. Prof. Karol Karski z Wydziału Prawa i Administracji UW otrzymał tytuł doktora honoris causa Południowoukraińskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego. uw.edu.pl, 21 października 2024. [dostęp 2024-10-21].

Bibliografia

edytuj