Karol Fabiani

Karol Fabiani (ur. 1 listopada 1716, zm. po 9 kwietnia 1791) – jezuita, kaznodzieja^[1].

W 1732 wstąpił do zakonu jezuitów. 1 lutego 1750 złożył śluby zakonne. od 2 lutego 1772 do zniesienia zakonu był rektorem kolegium jezuitów w Poznaniu. Po kasacie zakonu jezuitów zamieszkał w Łeczycy, gdzie był mansjonarzem. Jesienią 1779 został kanonikiem kaliskim i kaznodzieją szkół wydziałowych kaliskich^[1]^[2]

Wydał zbiory kazań:

Kazania na niedziele i święta całego roku, t. 4, Kalisz 1781, Brodnica 1865^[1];
Misja apostolska, t. 3, Kalisz 1781, Poznań 1876^[1];
Kazania o męce Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa na trzy posty podzielone, Kalisz 1788; i inne^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e S. Orgelbranda Encyklopedja Powszechna. Warszawa: Wydawnictwo Towarzystwa Akcyjnego Odlewni Czcionek i Drukarni S. Orgelbranda Synów, XIX i pocz. XX wieku (może wymagać uaktualnienia).
↑ Roman Kaczmarek Karol Fabiani [w:] Polski Słownik Biograficzny tom VI wyd. 1948