Karl Wilhelm Finck von Finckenstein

Karl Wilhelm Finck von Finckenstein
Data urodzenia	11 lutego 1714
Data śmierci	3 stycznia 1800
	Minister Stanu Królestwa Prus
Okres	od 3 czerwca 1749; do 1777
Poprzednik	Georg Dietloff von Arnim-Boitzenburg
Następca	Friedrich Anton von Heynitz
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Karl Wilhelm Finck von Finckenstein (ur. 11 lutego 1714, zm. 3 stycznia 1800) – pruski polityk i dyplomata, faworyt Fryderyka Wielkiego. W latach 1749–1777 pierwszy minister Królestwa Prus.

Jego ojcem był feldmarszałek pruski i guwerner księcia koronnego Fryderyka (przyszły król Prus Fryderyk II Wielki).

Karl Wilhelm studiował w Genewie. W 1735 roku pojechał do Francji i Holandii jako członek legacji dyplomatycznej, niedługo potem wysłany został jako poseł pruski do Sztokholmu, gdzie pozostał do 1740 roku.

Fryderyk II Wielki znał go od dzieciństwa i ufał mu jak mało komu. W roku 1742 wysłał go jako posła do Wielkiej Brytanii, w 1744 roku do Szwecji, gdy siostra króla Luiza Ulryka poślubiła szwedzkiego króla Fryderyka I. W roku 1747 Finck został posłem na dworze carskim.

Gdy w 1749 roku dymisję złożył pierwszy minister Heinrich von Podewils, Finckenstein przejął kompetencje jego w polityce zagranicznej, a Georg Dietloff von Arnim-Boitzenburg (1679-1753) sprawy wewnętrzne. Po śmierci Dietlofa Finckenstein był jedynym pierwszym ministrem Prus.

Fryderyk zwierzał się Finckowi ze wszystkich problemów państwa. Dla niego przeznaczona była tajna instrukcja królewska z 10 stycznia 1757 roku, która pisana była przez załamanego porażkami Fryderyka.

Od 1749 roku do momentu, gdy do ministerstwa wszedł Friedrich Anton von Heynitz (1763), Finck prowadził właściwie całość pruskiej polityki zagranicznej. Finck ceniony był też przez Fryderyka Wilhelma II (wstąpił na tron w 1786 roku). Zmarł otoczony wielkim szacunkiem w 1800 roku

^{[potrzebny przypis]}, w wieku 85 lat.