Karl Verner
Karl Adolph Verner (ur. 7 marca 1846 w Aarhus, zm. 5 listopada 1896 w Kopenhadze[1]) – duński językoznawca, slawista i indoeuropeista[2], twórca ogłoszonego w 1876 r. prawa Vernera[3].
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 marca 1846 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 listopada 1896 |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca |
| Narodowość |
duńska |
W 1864 r. wstąpił na Uniwersytet Kopenhaski[2]. W latach 1871–1872 studiował w Rosji[2]. Od 1888 r. profesor Uniwersytetu Kopenhaskiego[1].
Dzieła
edytuj- Eine Ausnahme der ersten Lautverschiebung (1876)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Karl Verner, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2015-12-07] [zarchiwizowane z adresu] (ang.).
- ↑ a b c hasło „Verner, Karl Adolf (1846–96)”. W: R. E. Asher, J. M. Y. Simpson (red.): The Encyclopedia of Language and Linguistics. T. 9. Pergamon Press, 1994. ISBN 978-0-08-035943-4. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
- ↑ Anna Morpugo Davies: hasło „Verner, Karl Adolf”. W: William Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics. Wyd. 2. Oxford University Press, 2003, s. 346. ISBN 978-0-19-513977-8.
Kontrola autorytatywna (osoba):