Karel Kašpar

Karel Kašpar (ur. 16 maja 1870 w Mirošovie koło Rokycan; zm. 21 kwietnia 1941 w Pradze) – biskup pomocniczy kralowohradecki w latach 1920–1921, ordynariusz kralohradecki w latach 1921–1931, arcybiskup praski w latach 1931–1941.

Karel Kašpar

Kardynał prezbiter
In Nomine Domini W imię Pana
Kraj działania	Czechy
Data i miejsce urodzenia	16 maja 1870 Mirosov
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1941 Praga
Miejsce pochówku	Katedra świętego Wita
Arcybiskup praski
Okres sprawowania	1931–1941
Prymas
Okres sprawowania	22 października 1931–21 kwietnia 1941
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	25 lutego 1893
Nominacja biskupia	8 marca 1920
Sakra biskupia	11 kwietnia 1920
Kreacja kardynalska	16 grudnia 1935 Pius XI
Kościół tytularny	Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	11 kwietnia 1920
Konsekrator	František Kordač
Współkonsekratorzy	Josef Doubrava Václav Antonin Frind
Konsekrowani biskupi Mořic Pícha 1931 Antonin Alois Weber 1931 Antonín Eltschkner 1933 František Zapletal 1933
Współkonsekrowani biskupi Clemente Micara 1920 Karel Kmetko 1921 Ján Vojtaššák 1921 Marián Bláha 1921 Antonín Čech 1923

Życiorys

Szkołę podstawową ukończył w Křmícach koło Pilzna. Maturę zdał w czeskim gimnazjum w Pilźnie w 1888. Następnie studiował filozofię i teologię w Kolegium Bohemicum w Rzymie. 25 lutego 1893 w bazylice laterańskiej przyjął święcenia kapłańskie. 9 czerwca 1893 także w Rzymie uzyskał doktorat z teologii. W latach 1893–1896 był wikarym w Svojšíně. Następnie do 1898 studiował prawo na rzymskim Uniwersytecie św. Apolinarego. 18 czerwca 1898 uzyskał doktorat z prawa. Po powrocie do ojczyzny został wikarym kościoła św. Mikołaja na Małej Stranie w Pradze. W 1907 został kanonikiem kapituły św. Wita w Pradze. Rok później otrzymał krzyż Pro Ecclesia et Pontifice. W 1920 został biskupem tytularnym Betsaidy i biskupem pomocniczym kralovohradeckim, a rok później ordynariuszem tej diecezji. W 1931 po rezygnacji Františka Kordača został arcybiskupem praskim. 16 grudnia 1935 został mianowany kardynałem z tytułem Ss. Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio. W czasie swojego życia napisał 60 listów pasterskich, 26 książek i otrzymał 25 odznaczeń i tytułów.

Bibliografia

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 165-169.
• Zlatuše Kukánová, Kardinálský klobouk pro Karla Kašpara, Sborník Národního archivu, Paginae historiae 15, Praha 2007, s. 165-211. ISBN 978-80-86712-49-9.