Karaczan surinamski
Karaczan surinamski[1] (Pycnoscelus surinamensis) – gatunek prawdopodobnie pochodzi z krainy orientalnej. Powszechnie występuje w południowo-wschodnich USA, od Karoliny Północnej do Teksasu. Dorosłe osobniki są dość grube, mają 18-22 mm długości, posiadają błyszczące, brązowe skrzydła i czarny korpus. Gatunek ten jest kiepskim lotnikiem[2].
Pycnoscelus surinamensis | |
Linnaeus, 1758 | |
Karaczan surinamski w Galveston (Teksas, USA) | |
Nimfa | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
karaczan surinamski |
Nimfy mają charakterystyczne, czarne, błyszczące przednie segmenty odwłoka podczas gdy segmenty końcowe są matowo-czarne i szorstkie. W Ameryce Północnej ten gatunek jest nietypowy ponieważ rozmnaża się tam przez partenogenezę, wydając jedynie potomstwo żeńskie, wszędzie indziej znajdowane są zarówno samce jak i samice[3].
Ooteka ma 12-15 mm długości, jest słabo utwardzona i zawiera około 26 embrionów. Ooteki są trzymane w komorze narządów płciowych, z której nimfy wychodzą po około 35 dniach. Samice produkują średnio trzy ooteki i żyją około 10 miesięcy w laboratorium. Karaczan ten często ryje w stosach kompostu i poszyciu trawników[3][4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Dariusz Kucharski , Pycnoscelus surinamensis - karaczan surinamski [online], terrarium, 30 kwietnia 2018 [dostęp 2020-06-23] (pol.).
- ↑ Wayback Machine [online], web.archive.org, 3 marca 2016 [dostęp 2020-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] .
- ↑ a b Gary R. Mullen , Lance A. Durden , Medical and Veterinary Entomology, Elsevier, 27 września 2002, ISBN 978-0-08-053607-1 [dostęp 2020-06-21] (ang.).
- ↑ species Pycnoscelus surinamensis (Linnaeus, 1758): Cockroach Species File [online], cockroach.speciesfile.org [dostęp 2020-06-21] .