Karabin Spencer
Karabin powtarzalny Spencera (ang. Spencer repeating rifle) – amerykański karabin powtarzalny przyjęty na wyposażenie przez Armię Unii w okresie wojny secesyjnej.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Projektant | |
| Rodzaj |
karabin |
| Historia | |
| Prototypy |
1860 |
| Produkcja |
1863–1869 |
| Wyprodukowano |
ok. 200 000 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
14,2 mm |
| Nabój |
.58 Spencer |
| Magazynek |
rurowy o pojemności 7 nabojów |
| Wymiary | |
| Długość |
1092 mm |
| Długość lufy |
660 mm |
| Masa | |
| broni |
4,1 kg |
| Inne | |
| Prędkość pocz. pocisku |
366 m/sek |
Historia
edytuj
Karabin został zaprojektowany przez Christophera Spencera, który ukończył nad nim prace w marcu 1860 roku. Posiadał magazynek rurowy o pojemności 7 naboi umieszczony w kolbie. Przeładowanie odbywało się przy użyciu dźwigni (system lever-action) pełniącej równocześnie funkcję kabłąka.
Początkowo konserwatywnie nastawiony Department of War zwlekał z wprowadzeniem do służby nowego karabinu, ale konstruktorowi udało się uzyskać audiencję u prezydenta Abrahama Lincolna, któremu nowa broń tak się spodobała, że wymógł jej wprowadzenie do produkcji.
Karabiny Spencera najpierw wprowadzono na wyposażenie oddziałów Marynarki Wojennej, a następnie wojsk lądowych, szczególną popularnością zdobywając w oddziałach kawalerii. Po raz pierwszy zostały użyte bojowo w bitwie pod Hoover's Gap. Broń wykazywała wysoką niezawodność i miała znacznie większą szybkostrzelność względem popularnych wtedy karabinów jednostrzałowych ładowanych odprzodowo (20 strz./min. w porównaniu do 2/3 strz./min.). Pomimo oczywistych zalet karabiny Spencera nie wyparły jednak z uzbrojenia karabinów jednostrzałowych[1].
Spencer produkowany był również w wersji skróconej jako karabinek (Spencer carbine).
Przypisy
edytuj- ↑ D. Miller, s. 192, 202.
Bibliografia
edytuj- David Miller (red.): The Illustrated Book of Guns. London: Salamander Books, 2002. ISBN 1-84065-172-5.