Kaplica św. Mikołaja w Bachurach

Kaplica pod wezwaniem św. Mikołajaprawosławna kaplica filialna w Bachurach. Należy do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Jałówce, w dekanacie Gródek diecezji białostocko-gdańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Kaplica św. Mikołaja
kaplica filialna
Ilustracja
Kaplica św. Mikołaja we wsi Bachury
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Bachury

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

białostocko-gdańska

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

9/22 maja; 6/19 grudnia

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Mikołaja w Bachurach”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Mikołaja w Bachurach”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Mikołaja w Bachurach”
Położenie na mapie gminy Michałowo
Mapa konturowa gminy Michałowo, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kaplica św. Mikołaja w Bachurach”
52°58′16″N 23°47′13″E/52,971111 23,786944

Historia

edytuj

Pierwsza kaplica w Bachurach powstała w pierwszych latach po zawarciu unii brzeskiej, gdy część ludności zamieszkującej wsie Bachury i Jałówka odmówiła przyjęcia unii. Spontanicznie została wówczas wzniesiona kaplica nad brzegiem Łuplanki, przy której zamieszkał zakonnik prawosławny. Świątynia przetrwała kilkadziesiąt lat, po czym uległa zniszczeniu w pożarze i nie została odbudowana na pierwotnym miejscu. Mieszkańcy pobliskich wsi wznieśli jednak nową kaplicę, położoną w lesie, kilka kilometrów od pierwszej.

Według sprawozdania z wizyty dekanalnej z 1780 kaplica w Bachurach podlegała parafii w Jałówce. W końcu XVIII w., na skutek aktywnej działalności misyjnej unitów, prawosławni stracili obiekt. Wrócił on w ich posiadanie po przymusowej likwidacji Kościoła greckokatolickiego na Białostocczyźnie przez władze carskie w 1839. Kaplica spłonęła doszczętnie w 1905, jednak dzięki poparciu proboszcza parafii w Jałówce ponownie została zrekonstruowana. Nowo wzniesiony budynek został pokryty gontem, we wnętrzu ponownie znalazła się ocalona z pożaru cudowna ikona św. Mikołaja. Obiekt został zdewastowany, gdy prawosławna ludność okolic udała się w 1915 na bieżeństwo. Wyremontowana w okresie międzywojennym kaplica spłonęła z całym wyposażeniem w 1941, w wyniku ostrzału artyleryjskiego wsi.

W 1948 ze składek wiernych została wzniesiona nowa świątynia. Znalazło się w niej 14 ikon podarowanych przez cerkiew w Jałówce. Budynek został wyremontowany w latach 70. XX w., jednak w 1976 wnętrze obiektu zostało zdewastowane przez nieznanych sprawców, którzy zrabowali lub zniszczyli większość ikon i chorągwi. Ponownie w uzupełnieniu wyposażenia cerkwi pomogła parafia w Jałówce. W latach 90. XX w. kaplica została rozbudowana.

Obiekt został poświęcony 13 września 1999 r. przez biskupa białostockiego i gdańskiego Jakuba.

W 2018 r. wyremontowano wnętrze świątyni.

Nabożeństwa w kaplicy odbywają się w wyznaczone ważniejsze święta.

Architektura

edytuj

Budowla drewniana, konstrukcji zrębowej. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie. Dachy kaplicy blaszane, jednokalenicowe. Wejście poprzedzone dwuspadowym daszkiem (z trójkątnym szczytem), wspartym na dwóch słupach. Nad nawą dach dwuspadowy z wieżyczką zwieńczoną cebulastym hełmem. Nad prezbiterium dach trójspadowy.

Bibliografia

edytuj
  • Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Orthdruk, Białystok 2006, ISBN 83-85368-69-8
  • Kalendarz Prawosławny 2021, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 147–149, 223

Linki zewnętrzne

edytuj