Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie

Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie – jest położony przy ul. M. Łysenki 45 (ukr. Лисенка М., 45; przed 1945 – ul. Kurkowa).

Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie

Церква безсребреників Косми і Дам'яна (Львів)

Budynek byłej kaplicy
Państwo	Ukraina
Miejscowość	Lwów
Wyznanie	katolickie
Kościół	obrządku bizantyjsko-ukraińskiego
Wezwanie	Święta Rodzina (przed 1945) św. św. Kosma i Damian (od 1998)
Historia Data rozpoczęcia budowy 1888 Data zakończenia budowy 1890 Data zamknięcia 1946 Aktualne przeznaczenie czynna kaplica greckokatolicka Poprzednie wyznanie katolickie / rzymskokatolicki Fundator hr. Karolina Raczyńska
Dane świątyni Styl neoromanizm Architekt Józef Kajetan Janowski Świątynia • materiał bud. • cegła
Położenie na mapie Lwowa Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie
Położenie na mapie Ukrainy Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Kaplica Świętej Rodziny i klasztor Franciszkanek Rodziny Maryi we Lwowie
49°50′31,06″N 24°02′47,31″E

Historia

W 1886 w miejscu obecnej kaplicy hrabina Karolina Raczyńska ufundowała klasztor karmelitanek bosych. W latach 1888–1890 dla potrzeb nowego zgromadzenia przebudowano dwa znajdujące się na działce budynki na klasztor oraz wybudowano kaplicę. W 1895 karmelitanki przeniosły się do nowej siedziby na Kastelówce a ich dotychczasowy klasztor przejęły w 1897 siostry franciszkanki Rodziny Maryi, zgromadzenie założone w 1857 Poznaniu przez arcybiskupa Zygmunta Szczęsnego Felińskiego. W 1946 franciszkanki wyjechały ze Lwowa a w ich klasztorze umieszczono szpital zakaźny, funkcjonujący do dziś. W 1998 z inicjatywy pracowników szpitala nieczynną kaplicę wyremontowano i przywrócono do funkcji sakralnej jako greckokatolicką kaplicę św. św. Kosmy i Damiana.

Architektura

Figury patronów kaplicy na jej fasadzie

Kaplica została wybudowana w stylu neoromańskim z czerwonej cegły według projektu architekta Józefa Kajetana Janowskiego. Elewacje kaplicy są zwieńczone trójkątnymi szczytami i dekorowane lizenami i fryzem arkadowym. Na dachu znajduje się sygnaturka pokryta miedzianą blachą. Na początku XXI w. pomalowano wnętrze kaplicy (B. Вalicki, J. Gerega).

Do kaplicy przylega budynek byłego klasztoru składający się z dwóch skrzydeł, starszego (z końca XIX w.) i nowszego (z początku XX w.)

Bibliografia

• Grzegorz Rąkowski: LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 150-151. ISBN 978-83-89188-70-8.