Kapałkowa Baszta
Kapałkowa Baszta (słow. Ľadová bašta[1]) – turnia w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się w dolnej części zachodniej grani Pośredniej Kapałkowej Turni. Na wschodzie graniczy z Kapałkowym Zębem, oddzielonym Wrótkami za Basztą, natomiast na zachodzie z Małą Kapałkową Turnią, od której oddziela ją Niżnia Kapałkowa Ławka[2].
Kapałkowa Baszta wśród podpisanych obiektów | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Pierwsze wejście |
2 sierpnia 1909 r. |
Położenie na mapie Karpat | |
Położenie na mapie Tatr | |
49°12′11,3″N 20°10′31,7″E/49,203139 20,175472 |
Północne stoki opadają z Kapałkowej Baszty i sąsiednich obiektów do dolnej części Kapałkowego Koryciska, odgałęzienia Doliny Śnieżnej, natomiast południowe – do Doliny Suchej Jaworowej[3]. Wierzchołek Kapałkowej Baszty ma postać ostrego grzebienia z kilkoma zębami[2].
Na turnię nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Wejście dla taterników możliwe jest granią lub z obu sąsiednich dolin. W południowej ścianie Kapałkowej Baszty można wyróżnić wyraźną grzędę[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 2 sierpnia 1909 r.,
- zimowe – Čestmír Harníček, Arno Puškáš, Karel Skřipský i Jozef Velička, 26 marca 1953 r.[2]
Przypisy
edytuj- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 35.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.