Kanrin Maru
Kanrin Maru (jap. 咸臨丸) – pierwsza japońska korweta o napędzie śrubowo-żaglowym (pierwsza korweta parowa, "Kankō Maru" miała napęd kołowy).
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
Fop Smit, Kinderdijk, Niderlandy |
| Początek budowy |
1853 |
| Wodowanie |
1857 |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby |
21 września 1857 |
| Wycofanie ze służby |
1871 |
| Los okrętu |
rozbity podczas tajfunu w 1871 roku |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
300 t |
| Długość |
50 m |
| Szerokość |
7.3 m |
| Napęd | |
| Silnik parowy zasilany węglem, 100 hp | |
| Prędkość |
6 w. |
| Uzbrojenie | |
| 12 dział | |
Korweta została zamówiona przez władze siogunatu w 1853 roku w Niderlandach, jedynym zachodnim kraju, z którym Japonia utrzymywała kontakty podczas okresu izolacji. Została dostarczona 21 września 1857 roku (nosząc nazwę "Japan") przez porucznika Willema Huyssena van Kattendijke z holenderskiej marynarki. Okręt był używany przez nowo założoną szkołę morską w Nagasaki, celem gromadzenia wiedzy na temat zachodniego szkutnictwa.
"Kanrin Maru" była okrętem śrubowym. Technologia ta została wprowadzona na Zachodzie zaledwie 10 lat wcześniej wraz z wodowaniem HMS "Rattlera". Korweta została zbudowana w stoczni Fopa Smita w Kinderdijk, gdzie w 1856 roku powstał także bliźniaczy "Bali", o ożaglowaniu szkunerowym, zbudowany na potrzeby holenderskiej marynarki[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Isaac Titsingh: Secret Memoirs of the Shoguns: Isaac Titsingh and Japan 1779-1822. Timon Screech (red.). [dostęp 7/8/2012]. (ang.).