Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku

Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku – budynek położony w Sanoku.

Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku
Ilustracja
Budynek w 2020
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sanok

Adres

ul. Tadeusza Kościuszki 16
(Śródmieście)

Typ budynku

kamienica

Kondygnacje

2

Położenie na mapie Sanoka
Mapa konturowa Sanoka, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 16 w Sanoku”
Ziemia49°33′36,0311″N 22°12′08,7888″E/49,560009 22,202441

Jest umiejscowiona w centralnej części miasta w dzielnicy Śródmieście, u zbiegu ulicy Tadeusza Kościuszki i ulicy Adama Mickiewicza. Budynek jest dwukondygnacyjny i dwufrontowy. Elewacja południowa znajduje się przy ulicy Kościuszki, a elewacja zachodnia przy ulicy Mickiewicza. Naprzeciw fasady południowej znajduje się Plac Miast Partnerskich, a naprzeciw fasady zachodniej jest położona kamienica przy ul. Tadeusza Kościuszki 22.

Historia

edytuj

Pierwotnie budynek figurował pod numerem konskrypcyjnym 849[1]. W latach 30. XX wieku kamienica mieściła się pod numerem 20 ul. Tadeusza Kościuszki[1].

W przeszłości kamienica stanowiła własność rodziny Eichel[2][3]. Na początku 1911 w domu adwokata dr. Eichla zamieszkał lekarz dr Izydor Chotiner[4].

Stefan Stefański określał budynek jako „kamienicę tudzież dom Eichla (wzgl. Ejchla)”[5][6]. Jako właścicielki na początku lat 30. figurowały spadkobierczynie Halina i Eugenia Eichel[1]. W tym czasie w budynku istniały dwa mieszkania, 11 tzw. ubikacji (pomieszczeń) i cztery sklepy[1]. Do końca lat 30. w kamienicy mieszkał i miał swoją kancelarię adwokat, dr Wilhelm Eichel[7][8][9]. Przeniósł on swoją kancelarię ze Skolego do Sanoka w 1904 (wówczas umieścił ją w domu L. Rotha naprzeciw kościoła)[10]. W kamienicy działał m.in. sklep ze słodyczami rodziny Englardów, którzy wytwarzali swoje wyroby w oficynie obok kamienicy przy ulicy Henryka Sienkiewicza 2[9].

Po II wojnie światowej w kamienicy działała Miejska Biblioteka Publiczna[11][5]. Od czasów PRL w lokalu narożnym działa zakład fryzjerski[12]. W budynku do 2017 funkcjonowała Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sanoku[13][14].

W 1995 kamienica została odnowiona od zewnątrz[15]. Wejście do kamienicy znajduje się na południowej fasadzie, zaś drzwi w tym miejscu posiadają zdobienia[5]. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2015[16].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 53.
  2. Agata Skowrońska-Wydrzyńska, Maciej Skowroński: Sanok. Zabytkowa architektura miasta. Sanok: San, 2004, s. 15. ISBN 83-919725-2-6.
  3. Niech Bóg was uchroni przed takimi nieszczęściami. W: Arkadiusz Komski: Możliwe, że to imię demona... i inne sanockie historie. Rzeszów: Edytorial, 2017, s. 93. ISBN 978-83-65551-32-0.
  4. Ogłoszenie. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 8, s. 3, 19 lutego 1911. 
  5. a b c Stefan Stefański. Pan Stefański opowiada. Bramy naszych kamieniczek. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (231), s. 6, 12 kwietnia 1996. 
  6. Stefański 2005 ↓, s. 16.
  7. Spis abonentów sieci telefonicznych państwowych i koncesjonowanych w Polsce (z wyjątkiem m. st. Warszawy). Warszawa: Ministerstwo Poczt i Telegrafów, 1932, s. 513.
  8. Książka telefoniczna. 1939. s. 706. [dostęp 2020-08-16].
  9. a b Stefański 2005 ↓, s. 16–17.
  10. Ogłoszenie. „Gazeta Sanocka”. Nr 36, s. 4, 4 września 1904. 
  11. Artur Bata. Ćwierć wieku w służbie czytelników. „Podkarpacie”. 19, s. 5, 11 maja 1972. 
  12. Stefański 2005 ↓, s. 17.
  13. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Sanoku. poradniapp.sanok.com.pl. [dostęp 2020-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-19)].
  14. Tomasz Majdosz. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w nowym budynku. „Tygodnik Sanocki”. 23 (1326), s. 5, 9 czerwca 2017. 
  15. Niczym z disneylandu.... „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (159), s. 1, 25 listopada 1995. 
  16. Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 4. [dostęp 2020-08-16].

Bibliografia

edytuj