Kalle Palander

Kalle Palander
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1977 ; Tornio
Klub	Ruka Slalom
Wzrost	178 cm
Debiut w PŚ	17.12 1996, Madonna di Campiglio (DNF – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	1.03 1998, Yongpyong; (16. miejsce – slalom)
Pierwsze podium w PŚ	26.01 2003, Kitzbühel; (1. miejsce – slalom)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Finlandia
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula ;	2002/2003
2. miejsce ;	2003/2004
2. miejsce ;	2005/2006
	Puchar Świata (Gigant)
2. miejsce ;	2003/2004
	Strona internetowa

Kalle Markus Palander (ur. 2 maja 1977 w Tornio) – fiński narciarz alpejski, mistrz świata, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli Pucharu Świata w slalomie.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Kalle Palander pojawił się 21 listopada 1994 roku w szwedzkim Tärnaby, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończył slalomu. W 1995 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Voss, gdzie jego najlepszym wynikiem było 25. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Schwyz zdobył brązowy medal w kombinacji, w której wyprzedzili go tylko Austriak Rainer Schönfelder oraz Didier Défago ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie był też między innymi czwarty w slalomie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjczykiem Brentem McKinlayem o 0,06 sekundy.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 17 grudnia 1996 roku w Madonna di Campiglio, gdzie nie ukończył pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze punkty wywalczył jednak 1 marca 1998 roku w Yongpyong, gdzie był szesnasty w slalomie. Po raz pierwszy na podium zawodów tego cyklu stanął 26 stycznia 2003 roku w Kitzbühel, gdzie w tej samej konkurencji okazał się najlepszy. Wyprzedził tam Schönfeldera i jego rodaka, Heinza Schilcheggera. Łącznie 30 razy stawał na podium odnosząc przy tym jeszcze trzynaście zwycięstw: 28 stycznia 2003 roku w Schladming, 2 marca w Yongpyong, 8 marca 2003 roku w Shiga Kōgen, 23 listopada 2003 roku w Park City, 4 stycznia 2004 roku we Flachau, 23 stycznia w Kitzbühel, 14 marca 2004 roku w Sestriere, 24 stycznia 2006 roku w Kitzbühel i 11 marca 2006 roku w Shiga Kōgen wygrywał slalomy, a 14 grudnia 2003 roku w Alta Badia, 7 lutego 2004 roku w Adelboden, 17 grudnia 2006 roku i 16 grudnia 2007 roku w Alta Badia był najlepszy w gigancie. Ostatnie zwycięstwo było równocześnie ostatnim podium Palandera w zawodach Pucharu Świata. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 2002/2003, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu zdobył Małą Kryształową Kulę. Był też między innymi drugi w slalomie w sezonach 2003/2004 i 2005/2006, a w sezonie 2003/2004 zajął ponadto drugie miejsce w klasyfikacji giganta, ulegając tylko Bode Millerowi z USA.

W 1997 roku wystartował na mistrzostwach świata w Sestriere, gdzie był między innymi szesnasty w slalomie. Wielokrotnie startował na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata w Vail w 1999 roku, gdzie zwyciężył w tej samej konkurencji. W zawodach tych o 0,11 sekundy wyprzedził Norwega Lasse Kjusa, a o 0,13 sekundy pokonał Austriaka Christiana Mayera. Był to jedyny medal wywalczony przez niego na międzynarodowej imprezie tej rangi i zarazem pierwszy w historii złoty medal dla Finlandii. Palander był też czwarty w gigancie na rozgrywanych w 2005 roku mistrzostwach świata w Sestriere. Walkę o podium przegrał tam z Daronem Rahlvesem z USA o 0,36 sekundy. W 1998 roku zajął dziewiąte miejsce w slalomie na igrzyskach olimpijskich w Nagano, a rywalizacji w gigancie i kombinacji nie ukończył. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wystartował w gigancie i slalomie, ale obu zawodów nie ukończył. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie był dziewiąty w gigancie, a slalomu ponownie nie ukończył. Wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw Finlandii, w tym dziesięć złotych: w supergigancie w 1996 roku, gigancie w latach 1997, 2003, 2005 i 2007 oraz slalomie w latach 1998, 2001, 2003, 2005 i 2007.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
DNF	12 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	3:08,06	-	Mario Reiter
DNF	19 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:38,51	-	Hermann Maier
9.	21 lutego	1998	Nagano	Slalom	1:49,31	+2,50	Hans Petter Buraas
DNF	21 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:23,28	-	Stephan Eberharter
DNF	23 lutego	2002	Salt Lake City	Slalom	2:23,28	-	Jean-Pierre Vidal
9.	20 lutego	2006	Turyn	Gigant	2:35,00	+1,82	Benjamin Raich
DNF	25 lutego	2006	Turyn	Slalom	1:43,14	-	Benjamin Raich

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
39.	3 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:29,68	+4,11	Atle Skårdal
38.	8 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:51,11	+8,05	Bruno Kernen
DNF1	12 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:48,23	–	Michael von Grünigen
16.	15 lutego	1997	Sestriere	Slalom	1:51,70	+3,13	Tom Stiansen
37.	2 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:14,53	+4,26	Hermann Maier Lasse Kjus
17.	12 lutego	1999	Vail	Gigant	2:19,31	+3,59	Lasse Kjus
1.	14 lutego	1999	Vail	Slalom	1:42,12	-	-
DNF2	8 lutego	2001	Sankt Anton	Gigant	2:23,80	-	Michael von Grünigen
DNF1	10 lutego	2001	Sankt Anton	Slalom	1:39,66	-	Mario Matt
6.	12 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:45,93	+0,89	Bode Miller
7.	16 lutego	2003	Sankt Moritz	Slalom	2:45,93	+1,24	Ivica Kostelić
4.	9 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:50,41	+1,04	Hermann Maier
DNF1	12 lutego	2005	Bormio	Slalom	1:41,34	-	Benjamin Raich
7.	14 lutego	2007	Åre	Gigant	2:19,64	+1,45	Aksel Lund Svindal
DNF2	17 lutego	2007	Åre	Slalom	1:57,33	-	Mario Matt
DNS2	18 lutego	2011	Ga-Pa	Gigant	2:10,56	-	Ted Ligety
DNF1	20 lutego	2011	Ga-Pa	Slalom	1:41,72	-	Jean-Baptiste Grange

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
56.	16 marca	1995	Voss	Zjazd	1:41,19	+8,37	Kurt Sulzenbacher
DNF1	19 marca	1995	Voss	Slalom	1:32,12	-	Florian Seer
25	21 marca	1995	Voss	Gigant	1:58,91	+6,38	Christoph Gruber
33.	27 lutego	1996	Schwyz	Zjazd	1:31,08	+3,91	Ambrosi Hoffmann
15.	28 lutego	1996	Schwyz	Supergigant	1:26,76	+1,53	Didier Défago
12.	1 marca	1996	Schwyz	Gigant	2:03,09	+2,38	Rainer Schönfelder
4.	3 marca	1996	Schwyz	Slalom	1:31,71	+0,84	Benjamin Raich
3.	3 marca	1996	Schwyz	Kombinacja	36,03 pkt	+37,07 pkt	Rainer Schönfelder