Kalinów (Piława Górna)

Kalinów (niem. Sadebeckhoh[1]) – dzielnica miasta Piława Górna w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim.

Kalinów
Część miasta Piławy Górnej
Ilustracja
Ulica Leśna
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

dzierżoniowski

Miasto

Piława Górna

W granicach Piławy Górnej

1 stycznia 1956

SIMC

1063669

Strefa numeracyjna

(+48) 74

Kod pocztowy

58-240

Tablice rejestracyjne

DDZ

Plan Kalinowa
Plan Kalinowa
Położenie na mapie Piławy Górnej
Mapa konturowa Piławy Górnej, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kalinów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kalinów”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kalinów”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kalinów”
Ziemia50°41′19″N 16°47′03″E/50,688611 16,784167
Plan Kośmina i Kalinowa

Nazwa i położenie

edytuj

Nazwa Sadebeckhoh pochodzi od nazwiska Augusta Sadebecka; znajduje się w północno-wschodniej części Piławy Górnej, obok dzielnicy Kośmin. Położona jest na Wzgórzach Gumińskich.

Historia

edytuj

Sadebeckhoh został zbudowany jako osada tkacka ok. 1820, jego fundatorem był August Sadebeck. Miejscowość należała swym kształtem do wyjątków urbanistycznych, ponieważ rozplanowano ją z czworokątnym rynkiem w środku oraz czterema ulicami z niego wychodzącymi. Polską nazwę Kalinów nadano miejscowości w 1947.

W październiku 1954 Kalinów (wraz z Kośminem, Kopanicą i Piławą Górną) wszedł w skład nowo utworzonej gromaday Piława Górna[2]. 1 stycznia 1956 gromadzie Piława Górna nadano status osiedla[3], co oznaczyło, że Kalinów stał się częścią tej skonsolidowanej jednostki, a więc w praktyce został włączony do Piławy Górnej[3]. 18 lipca 1962 osiedle Piława Górna otrzymało status miasta[4].

Kalinów de facto stanowi południową część Kośmina (obecnie ul. Leśna).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. https://web.archive.org/web/20171103075303/http://www.verwaltungsgeschichte.de/reichenbach.html - archiwalne niemieckie urzędowe zestawienie miejscowości przedwojennego powiatu dzierżoniowskiego
  2. Uchwała Nr 12/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu dzierżoniowskiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
  3. a b Dz.U. z 1955 r. nr 45, poz. 299
  4. Dz.U. z 1962 r. nr 41, poz. 188

Bibliografia

edytuj
  • Z nami czy obok nas. Wielokulturowość Ziemi Dzierżoniowskiej. Ewa Chabros (red.), Beata Gil (red.), Janina Rząsa (red.), Dzierżoniów: „Edytor”, 2003, ISBN 83-915840-5-4, OCLC 749317288.
  • Gerhard Meyer: Gnadenfrei. Eine Herrnhuter Siedlung des schlesischen Pietismus im 18. Jahrhundert. Hamburg 1950.
  • Max Moritz Meyer: Berufen zur Verkündigung: Ein Herrnhuter Beitrag aus Peilau, Gnadenfrei, Niesky u. Gnadenfeld zur Geistes- u. Kulturgeschichte Schlesiens, München 1961 - autor opisuje swoje dzieciństwo w Piławie Górnej (Gnadenfrei) pod koniec XIX wieku.
  • Richard Schueck: Vergangenheit und Gegenwart von Peilau-Gnadenfrei, Reichenbach in Schlesien, 1911.
  • Birgit A. Schulte: Die schlesischen Niederlassungen der Herrnhuter Brüdergemeine Gnadenberg, Gnadenfrei und Gnadenfeld – Beispiele einer religiös geprägten Siedlungsform. Insingen bei Rothenburg o.d.T. 2005, ISBN 3-7686-3502-3.
  • Strona UM Piława Górna