Kai Winding

Kai Chresten Winding (ur. 18 maja 1922 w Aarhus, zm. 6 maja 1983 w Yonkers) – amerykański puzonista i kompozytor jazzowy pochodzenia duńskiego.

Kai Winding

Kai Winding (1947)
Imię i nazwisko	Kai Chresten Winding
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1922 Aarhus
Data i miejsce śmierci	6 maja 1983 Yonkers
Instrumenty	puzon
Gatunki	jazz
Zawód	muzyk
Aktywność	1940–1983
Wydawnictwo	Savoy, Bethlehem, Verve, Prestige, Columbia
Powiązania	Stan Kenton, J.J. Johnson
Instrument
Puzon
Strona internetowa

Kai Winding, 1971

Życiorys

Jego rodzicami byli Ove i Jenny. Miał dwie siostry: Ann i Alice. W 1934 razem z rodziną przybył z Danii do Stanów Zjednoczonych.

Grą na puzonie zainteresował się podczas nauki w nowojorskiej Stuyvesant High School. W znacznym stopniu był samoukiem. Po ukończeniu w 1940 szkoły rozpoczął karierę zawodowego muzyka jako puzonista w zespole Shorty'ego Allena. Następnie przez krótki czas grał w orkiestrach Alvino Reya i Sonny’ego Dunhama, ponieważ po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do II wojny światowej wstąpił do Straży Przybrzeżnej USA. Przez trzy lata grał w orkiestrze wojskowej. W 1945 zakończył służbę i zatrudnił się w popularnym big-bandzie Benny’ego Goodmana. Następnie przeszedł do orkiestry Stana Kentona, w której grał jako solista w latach 1946–1947. Jego oryginalny sposób frazowania spowodował radykalną zmianę brzmienia sekcji dętej big-bandu. Przyniósł mu także rozgłos oraz wpłynął na grę wielu puzonistów. Brał udział w jam sessions, których efektem był nowy styl jazzu – bebop. W latach 1948–1949 grał z Taddem Dameronem oraz był członkiem jednego z nonetów Milesa, których nagrania złożyły się na historyczną dla jazzu płytę Birth of the Cool.

W latach 50. dużo występował i nagrywał. Współpracował m.in. z Sonnym Stittem, Billym Eckstine’em, Nealem Heftim, Woodym Hermanem i Chris Connor. W 1954 za sprawą producenta Ozziego Cadeny zgodził się na powołanie zespołu z dwoma wirtuozami puzonu, czyli nim i J.J. Johnsonem. Koncertowa i nagraniowa współpraca dwóch puzonistów trwała przez dwa lata i była odnawiana w latach późniejszych. W 1956 sformował septet złożony z czterech puzonów i sekcji rytmicznej.

W latach 60. i 70. nadal dużo koncertował i nagrywał. Często występował na festiwalach jazzowych. W 1963 nagrał swoją wersję utworu More, pochodzącego z filmu Pieski świat (Mondo cane). Utwór dotarł do ósmego miejsca na liście „Hot 100” tygodnika „Billboard”. W okresie 1971–1972 współpracował z supergrupą The Giants of Jazz, w której grali także Dizzy Gillespie, Sonny Stitt, Thelonious Monk, Al McKibbon i Art Blakey. Przez pewien czas pełnił funkcję dyrektora muzycznego w nowojorskich klubach „Playboya”.

W 1982 wystąpił na Aurex Jazz Festival w Japonii oraz Kool Jazz Festival w Nowym Jorku. Koncert w Wielkim Jabłku był jednym z jego ostatnich w tym mieście. Ponadto w swoim dorobku muzycznym miał także kilka podręczników gry jazzowej na puzonie

Zmarł wskutek zawału serca w szpitalu St. John's Riverside w Yonkers. Był tam hospitalizowany z powodu guza mózgu. Miał 60 lat.

Małżeństwo i dzieci

Był żonaty z Eleanor. Miał z nią czworo dzieci – dwie córki: Michele i Beverly, oraz dwóch synów: Kaia juniora i Jaia.

Wybrana dyskografia

• 1945 Loaded (Savoy)
• 1951 Arrangements by Gerry Mulligan (Roost Records)
• 1953 J.J. Johnson – Kai Winding – Bennie Green – Willie Dennis – The Four Trombones... The Debut Recordings (Prestige)
• 1954
  • Jay & Kai (Savoy)
  • Kai and Jay, Bennie Green with Strings (Original Jazz Classics)
• 1955
  • J.J. Johnson – Kai Winding – Trombone For Two (Columbia)
  • K + J.J. (Bethlehem)
  • Kai Winding All Stars (Roost)
• 1956
  • An Afternoon at Birdland – Kai Winding and J.J. Johnson („X” Radio Corporation of America)
  • Jay & Kai + 6 – The Jay And Kai Trombone Octet (Columbia)
  • Dave Brubeck and Jay & Kai – At Newport (Columbia)
  • Brass Fever (Impulse!)
  • Trombone by Three – J.J. Johnson – Kai Winding – Benny Green (Prestige)
• 1957
  • Trombone Panorama – The Kai Winding Septet (Lone Hill Jazz)
  • A, B, C, D... Z – J.J. Johnson – Kai Winding (Columbia)
  • The Trombone Sound (Columbia)
  • Modern Jazz Spectacular – Kai Winding All-Stars (Jazztone)
• 1958
  • The Axidentals with the Kai Winding Trombones (ABC-Paramount)
  • The Swingin' States (Columbia)
• 1959 Dance to the City Beat (Columbia)
• 1960 The Incredible Kai Winding Trombones (Impulse!)
• 1961
  • Kai Olé (Verve)
  • The Great Kai & J.J (Impulse!)
  • Brand New Swinging Together Again (MCA)
• 1962
  • Suspense Themes in Jazz (Verve)
  • The Great Kai Winding Sound (Harmony)
• 1963
  • More (theme from ’Mondo Cane’ – Kai Winding featuring Kenny Burrell lub Soul Surfin’ (Verve)
  • Solo (Verve)
• Kai Winding (Verve)
• 1964
  • Mondo Cane No. 2 (Verve)
  • Modern Country (Verve)
• 1965
  • Rainy Day (Verve)
  • The In Instrumentals (Verve)
• 1966
  • Dirty Dog (Verve)
  • More Brass (Verve)
• 1967 Penny Lane & Time (Verve)
• 1970 Stonebone (Verve)
• 1972 Newport in New York ’72 – The Jam Sessions – Vols 3 and 4 (Cobblestone)
• 1973 The Birdlanders (Everest Records)
• 1976 Danish Blue (Glendale Records)
• 1977
  • Caravan (Glendale)
  • Jazz Showcase (Gateway)
  • Lionel Hampton Presents Kai Winding (Good Time Records)
• 1978 Oleo (Pausa Records)
• 1979 Duo „Bones” – Kai Winding featuring Dino Piana (Red Records)
• 1980
  • Giant Bones '80 – Kai Winding – Curtis Fuller (Sonet Records)
  • Giants Of Jazz – Dizzy Gillespie, Sonny Stitt, Kai Winding, Thelonious Monk, Al McKibbon, Art Blakey (EmArcy Records)
• Kai Winding – Curtis Fuller – Giant „Bones” at Niece (Black & Blue Records)
• 1981 Trombone Summit – Mangelsdorff – Watrous – Wigham (MPS Records)
• 2004 Kai Winding & Carl Fontana’s Cleveland Express – The Complete Ohio Sessions (Lone Hill Jazz)

Bibliografia

• Kai Winding, allmusic.com
• Kai Winding, dougpayne.com
• Kai Winding, 60, trombonist and a leader of jazz groups, „The New York Times”