KSP-76
KSP-76 (ros. Колесная самоходная установка – Kołowe Działo Samobieżne, nazywane także GAZ-68) – radzieckie działo samobieżne przeznaczone dla wojsk powietrznodesantowych. Zostało skonstruowane w 1944 roku w zakładach GAZ.
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ pojazdu | |
Trakcja |
kołowa |
Załoga |
3 osoby |
Historia | |
Prototypy | |
Dane techniczne | |
Silnik |
silnik gaźnikowy GAZ-11 o mocy 85 KM (63,4 kW) przy 3600 obr./min |
Pancerz |
stalowy, 4-16,5 mm |
Długość |
6,36 m |
Szerokość |
2,11 m |
Wysokość |
1,65 m |
Prześwit |
0,273 m |
Masa |
5340 kg (bojowa) |
Moc jedn. |
15,9 KM/t (11,9 kW/t) |
Osiągi | |
Prędkość |
63-70 km/h |
Zasięg pojazdu |
300 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Brody (głęb.) |
0,9 m |
Rowy (szer.) |
0,6 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x armata ZiS-3 kalibru 76,2 mm (54 nab.) | |
Wyposażenie | |
radiostacja 12 RT |
Podwozie KSP-76 bazowało na podwoziu ciężarówki GAZ-63. Napędem pojazdu był silnik gaźnikowy o mocy 85 KM, pozwalający osiągnąć 77 km/h. Główne uzbrojenie stanowiła armata ZiS-3. Samo działo było lekko opancerzone i posiadało otwarty przedział bojowy. Masa pojazdu wynosiła 3,5 tony, dzięki czemu mógł być transportowany drogą powietrzną. Załogę stanowiły 3 osoby (kierowca, dowódca, celowniczy).
Bibliografia
edytuj- James Kinnear: Russian Armored Cars 1930-2000. Darlington, Maryland: Darlington Productions, Inc., 2000. ISBN 1-892848-05-8.