TU10 (ros. ТУ10)wąskotorowa lokomotywa spalinowa zaprojektowana i produkowana od roku 2010 w rosyjskich Kambarskich Zakładach Mechanicznych (Kambarskij maszynostroitjelnyj zawod, ros. Камбарский машиностроительный завод) dla potrzeb tamtejszych wąskotorowych kolei dziecięcych (pionierskich), przystosowana do pracy na torach o rozstawie szyn 750 mm. Potrzeba stworzenia tej konstrukcji wynikała z wyeksploatowania lokomotyw serii TU2 pracujących na kolejach dziecięcych. Były to, do tej pory, jedyne lokomotywy z dwiema kabinami sterowniczymi - czyli przypominające większość liniowych lokomotyw RŻD. Takie podobieństwo z punktu kolei dziecięcych jest szczególnie ważne, gdyż dla dużej części młodzieży pracującej na tych wąskotorówkach jest to praktyczny wstęp do przyszłej pracy na „dużej kolei”.

TU10 (ros. ТУ10)
Ilustracja
TU10-005
Producent

Kambarskie Zakłady Mechaniczne (ros. Камба́рский машинострои́тельный заво́д) - Kambarka Rosja

Lata budowy

2010 - obecnie

Układ osi

B'B'

Wymiary
Masa służbowa

20 t

Długość

11040 mm

Napęd
Trakcja

spalinowa

Typ silników

JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10)

Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa

169 kW (230 KM) przy 1900 obr/min

Rodzaj przekładni

Hydromechaniczna VOITH D864, DIWA 3E

Prędkość konstrukcyjna

50 km/h

Nacisk osi na szyny

5 ton

System hamulca

Matrosow

Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne

brak

Konstrukcja

edytuj

Konstrukcja TU10 w znacznym stopniu bazuje na podzespołach i rozwiązaniach technicznych innej lokomotywy, wytwarzanej wcześniej w tych samych zakładach, TU7A w wersji 240-konnej wprowadzonej do produkcji w 2008 roku.

Ostoja i pudło

edytuj

Lokomotywa ma spawaną ostoję opartą za pośrednictwem ośmiu ślizgów na dwóch dwuosiowych wózkach. Zastosowano całkowicie nowe pudło. Pojazd posiada dwie kabiny sterownicze z osobnymi przedsionkami, pomiędzy którymi znajduje się przedział maszynowy. Każdy przedsionek ma dwa wyjścia na zewnątrz. Pochylone ściany czołowe wykonane z tworzyw sztucznych nadają całości nowoczesny wygląd. Stanowisko maszynisty i pomocnika zaprojektowano w taki sposób, aby przypominały rozwiązania spotykane w lokomotywach szerokotorowych. Ergonomiczne pulpity, wentylacja oraz przyczyniający się do obniżenia hałasu układ całego pudła wpływają na polepszenie warunków pracy załogi.

Układ napędowy

edytuj

Lokomotywa napędzana jest turbodoładowanym, sześciocylindrowym (w układzie V) silnikiem wysokoprężnym JaMZ 6563.10 (ros. ЯМЗ 6563.10) o mocy 230 KM współpracującym z przekładnią hydromechaniczną typu VOITH DIWA 3E D864, która z kolei połączona jest ze skrzynią redukcyjno-nawrotną o stosunku redukcji przy jeździe do przodu 2,34 i do tyłu 2,33. Skrzynia ta za pomocą wału kardana łączy się ze skrzynią rozdzielczą o przełożeniu 1,43, z której napęd przekazywany jest do wózków lokomotywy także za pomocą wałów kardana. Układ napędowy sterowany jest elektropneumatycznie, posiada elektroniczne monitorowanie i diagnostykę. W przedziale maszynowym zainstalowano system automatycznego wykrywania i gaszenia pożaru. Lokomotywa ma także rejestrator parametrów ruchu typu KLUB-U (ros. КЛУБ-У).

Układ hamulcowy

edytuj

Lokomotywa wyposażona jest w zespolony hamulec pneumatyczny systemu Matrosowa. Sterowanie nim odbywa się za pomocą głównego zaworu maszynisty № 394, oraz zaworu pomocniczego № 254-1, przy czym hamowanie pomocnicze działa tylko na jeden wózek lokomotywy (na każdym jest osobny siłownik). Zastosowano dwucylindrową sprężarkę tłokową (jeden stopień kompresji) napędzaną z silnika przekładnią pasową, która przy 2000 obr./min ma wydajność 0,2 m3/min i daje ciśnienie 0,7 MPa. W lokomotywie został zamontowany zawór rozrządczy № 292М.

Lista lokomotyw

edytuj
Oznaczenie Rok przyjęcia do służby stacjonowanie
TU10-001 2010 Mała Październikowa Kolej (ros. Малая Октябрьская железная дорога)
TU10-002 2010 Nowomoskiewska Kolej Dziecięca (ros. Новомосковская детская железная дорога)
TU10-003 2010 Gorkowska Kolej Dziecięca (ros. Горьковская детская железная дорога)
TU10-004 2010 Mała Priwołżska Kolej (ros. Малая Приволжская железная дорога)
TU10-005 2011 Jużno-Sachalińska Kolej Dziecięca (ros. Южно-Сахалинская детская железная дорога)
TU10-006 2011 Mała Zachodnio-Syberyjska Kolej Dziecięca (ros. Малая Западно-Сибирская железная дорога)
TU10-007 2011 Penzeńska Kolej Dziecięca (ros. Пензенская детская железная дорога)
TU10-010 2011 Ufimska Kolej Dziecięca (ros. Уфимская детская железная дорога)

Wady konstrukcji

edytuj

W trakcie pierwszych jazd TU10-001 stwierdzono niewłaściwe działanie układu hamulcowego - przyczyną okazało się zastosowanie sprężarek o zbyt małej wydajności. Mimo to przy budowie kolejnych egzemplarzy wady tej nie naprawiono. Problemy pojawiają się także przy eksploatacji przekładni hydromechanicznej, która jest zunifikowana ze stosowaną w autobusach.

Linki zewnętrzne

edytuj

Bibliografia

edytuj