Kŭmsan sa (kor. 금산사 Klasztor Złotej Góry) – jeden z głównych klasztorów koreańskich.

Kŭmsan sa 금산사
Ilustracja
Panoramiczny widok części klasztoru Kŭmsan sa
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

Gimje, góra Muak

Rodzaj klasztoru

Klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Pŏp

Fundator

Pŏp

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

599

Data reaktywacji

1635

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kŭmsan sa 금산사”
Ziemia35°43′23″N 127°03′11″E/35,723056 127,053056

Historia klasztoru

edytuj

Klasztor został ufundowany w 599 r. przez króla Pŏpa; celem było zachęcenie ludzi do niekrzywdzenia innych żyjących stworzeń i życia w pokoju. Ulegał licznym przebudowom. Znajduje się w prowincji Chŏllabuk w Korei Południowej na górze Muak.

Po powrocie z Chin mnich Chinp'yo (działał ok. 742780) dostąpił wizji buddy Maitrei (skt Maitreya). Otrzymał od niego księgę o wróżeniu i 138 patyczków wróżebnych. W podzięce postanowił rozbudować istniejącą świątynię i nazwać ją Kŭmsan. Na skutek cudownej ingerencji zewsząd zeszli się mężczyźni i kobiety i wybudowano wszystkie budynki w ciągu zaledwie kilku dni. Pierwotnie klasztor związany był ze szkołą dharmalakszany, czyli jogaczary.

W czasie japońskiej inwazji na Koreę, klasztor ten służył jako miejsce ćwiczeń dla tysiąca mnichów buddyjskich broniących kraju pod wodzą mistrza sŏn Noemuka. W czasie drugiej militarnej kampanii japońskiej klasztor został prawie całkowicie spalony. Odbudowano go w roku 1635.

Gdy w XVII w. na skutek 300-letniego prześladownia buddyzmu przez konfucjańską dynastię panującą w Korei mnisi stali się najniższą warstwą społeczną, buddyzm przetrwał tylko w odległych klasztorach. Wielką rolę odegrał właśnie ten klasztor. Około 1725 r. mistrz sŏn Hwansŏng Chian (1644-1729) rozpoczął w nim serię spotkań poświęconych propagowaniu Dharmy i zgromadził ok. 1400 uczestników. Został więc skazany na zesłanie na wyspę Cheju, gdzie zmarł tydzień później. Stela mu poświęcona znajduje się w klasztorze Taehung. Jego następcą został Hamwol Haewon (1691-1770)[1].

Głównym budynkiem klasztoru jest Hala Buddy Maitrei, która liczy sobie ponad 20 m wysokości. Jest to jedyny stary, 3-kondygnacyjny drewniany budynek w Korei[2]. Każda kondygnacja nosi inną nazwę: parter – Sala Wielkiego Współczucia; 1 piętro – Sala zgromadzeń Smoczego Kwiatu; 2 piętro – Sala Maitrei. Posąg Maitrei ma 11,82 m wysokości; jest wzorowany na dawnych posągach z okresu Silli, pochodzi jednak z XX wieku. Po obu jego stronach stoją stare figury towarzyszące wysokości 8,79 m.

Przed Halą Maitrei stoi heksagonalna kamienna pagoda najpewniej z X w. o wysokości 2,18 m. Obecnie jest 11-kondygnacyjna, jednak pierwotnie była prawdopodobnie 13-kondygnacyjna[3].

Inną zabytkową pagodą jest 5-kondygnacyjna budowla o dość niecodziennym jak na Koreę kształcie, który zawdzięcza obcym wpływom[4].

 
11-kondygnacyjna stupa

Dość niecodzienna jest kolejna pagoda w kształcie dzwonu[4].

Znaczącym zabytkiem jest także piedestał z X w. w kształcie otwartego kwiatu lotosu[5].

Obecnie jest to 17 parafialna świątynia zakonu chogye. Zarządza się stąd 90 mniejszymi klasztorami i świątyniami.

Adres klasztoru

edytuj
  • 35-1 Geumsan-ri, Geumsan-myeon, Gimje, Jeollabuk-do, Korea Południowa

Przypisy

edytuj
  1. Chris Verebes. "Empty House. Zen Masters and Temples of Korea", str. 207
  2. Skarb Narodowy nr 62
  3. Skarb Narodowy nr 27
  4. a b Skarb Narodowy nr 25
  5. Skarb Narodowy nr 23

Bibliografia

edytuj
  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Galeria

edytuj