Kłodzino (powiat świdwiński)
Kłodzino (niem. Klötzin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie świdwińskim, w gminie Rąbino. Wieś jest siedzibą sołectwa Kłodzino w którego skład wchodzi również miejscowość Dołganów.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności |
140 |
Strefa numeracyjna |
94 |
Kod pocztowy |
78-331[2] |
Tablice rejestracyjne |
ZSD |
SIMC |
0310344 |
Położenie na mapie gminy Rąbino | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu świdwińskiego | |
53°52′19″N 15°49′49″E/53,871944 15,830278[1] |
W latach 1975–1998 wieś należała do woj. koszalińskiego.
Na zachód od wsi wznoszą się Kłodziny, ponad którymi góruje wzgórze Klorówka.
Historia
edytujWieś Kłodzino została założona w średniowieczu na prawie niemieckim. Pierwsza pisemna wzmianka pochodzi z roku 1370, a dotyczy przekazania wsi przez Markgrafa Otto, małżonce Johana von Wedel ze Świdwina. W roku 1479, podczas wojny między Brandenburgią a Pomorzem, wieś została zniszczona. Począwszy od roku 1540 wsią władał zakon Joannitów ze Świdwina. Joannici w 1602 r. wydzierżawili wieś Henningowi Reich a w 1621 r. Lorenzowi von Wachhol. W I połowie XIX w. funkcjonowały dwa majątki: Kłodzino A - własność rodziny Weylandt i Kłodzino B - własność rodziny Braunschweig. Połączenie obu części nastąpiło w roku 1884. Jedynym właścicielem został Oskar Kremman. W 1928 r. majątek stał się własnością Maxa Pornatha, a następnie rodziny Dingerdissen[3]. We wsi znajdują się ruiny XVI wiecznego zboru, w pobliżu park podworski[4].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 54545
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 488 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Andrzej Świrko, Pałace, dwory i zamki w dorzeczu Parsęty, POT, 2005, str. 45, ISBN 83-7263-900-0
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 273, ISBN 978-83-7495-133-3 .