Kąkolewnica

wieś w województwie lubelskim

Kąkolewnicawieś gminna we wschodniej Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie radzyńskim, w gminie Kąkolewnica (do 2010 pn. gmina Kąkolewnica Wschodnia[6][7]), której jest siedzibą[5].

Kąkolewnica
wieś
Ilustracja
Kościół pw. św. Filipa Nereusza z 1870
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

radzyński

Gmina

Kąkolewnica

Liczba ludności (2021)

2308[2][3]

Strefa numeracyjna

83

Kod pocztowy

21-302[4]

Tablice rejestracyjne

LRA

SIMC

1064640[5]

Położenie na mapie gminy Kąkolewnica
Mapa konturowa gminy Kąkolewnica, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kąkolewnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kąkolewnica”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kąkolewnica”
Położenie na mapie powiatu radzyńskiego
Mapa konturowa powiatu radzyńskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Kąkolewnica”
Ziemia51°53′46″N 22°41′45″E/51,896111 22,695833[1]
Integralne części wsi Kąkolewnica[7][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0013250 Kąkolewnica Południowa część wsi
0013267 Kąkolewnica Północna część wsi
0013273 Kąkolewnica Wschodnia część wsi
0013505 Rudnik część wsi
1024497 Starowieś część wsi

Do końca 2010 roku były to cztery wsie: Kąkolewnica Wschodnia, Kąkolewnica Południowa, Kąkolewnica Północna i Rudnik, z których Kąkolewnica Wschodnia stanowiła siedzibę gminy. 1 stycznia 2011 wszystkie cztery wsie połączono w jedną o nazwie Kąkolewnica[8].

Na terenie wsi funkcjonują cztery sołectwa: Kąkolewnica Wschodnia, Kąkolewnica Południowa, Kąkolewnica Północna i Rudnik[9]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 2319 mieszkańców[10].

Wieś królewska w starostwie kąkolewnickim w ziemi łukowskiej województwa lubelskiego w 1786 roku[11]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bialskopodlaskiego.

17 sierpnia 1920 roku, podczas Bitwy Warszawskiej, polska Brygada Jazdy Ochotniczej w boju pod Kąkolewnicą pokonała bolszewicką 170 Brygadę Strzelców[12].

Osobny artykuł: Bój pod Kąkolewnicą.

W listopadzie 1943 r. doszło tu do walki 6 batalionu Gwardii Ludowej z oddziałem Narodowych Sił Zbrojnych[13]. W grudniu 1943 r. został tu zamordowany Jakub Aleksandrowicz - dowódca Okręgu Gwardii Ludowej na Podlasiu[14].

W sierpniu 1944 r. we wsi został ulokowany tymczasowo sztab 2 Armii Wojska Polskiego. W grudniu 1944 r. zorganizowany był tu szpital z 2 Armii Wojska Polskiego, który prowadził tutaj zgrywające szkolenia i ćwiczenia[15].

Niedaleko miejscowości leży Uroczysko Baran, w którym od jesieni 1944 do lutego 1945 rozstrzeliwano żołnierzy AK, WiNu i BCh, dezerterów z ludowego Wojska Polskiego i ludzi uznanych przez za wrogów przez NKWD, Smiersz i polskie władze komunistyczne. Wyroki śmierci wykonywano metodą radziecką: ofiary miały ręce skrępowane drutem[16].

Na Uroczysku Baran pochowano przynajmniej kilkuset przeciwników "władzy ludowej", zamordowano do listopada 1945 roku 1500-1800 osób.

We wsi działa powstały w 1999 roku klub piłkarski Grom Kąkolewnica, który w sezonie 2023/24 występuje w IV lidze, gr. lubelskiej[17].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 200916
  2. Wieś Kąkolewnica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-08], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-08].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 444 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Dz.U. z 2010 r. nr 138, poz. 929
  7. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. Dz.U. z 2010 r. nr 257, poz. 1741 (skan)
  9. Strona gminy Kąkolewnica, sołectwa
  10. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  11. Karol de Perthées, Mappa szczegulna woiewodztwa lubelskiego 1786
  12. Rafał Roguski. Działania jazdy ochotniczej majora Jaworskiego na Podlasiu w sierpniu 1920 roku. „Szkice Podlaskie”. 14, s. 113–115, 2006. 
  13. Józef Bolesław Gargas „Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942 – 1945” Wydawnictwo MON 1971 str. 194
  14. Ryszard Nazarewicz, Armii Ludowej dylematy i dramaty, Warszawa: Oficyna Drukarska, 1998, s. 86, ISBN 83-909166-0-6, OCLC 69278377.
  15. Eugeniusz Uciński: Szlakami 2 Armii Wojska Polskiego przez Ziemię Dolnośląską, Wrocław 1976 str. 9-38
  16. Paweł Wieczorkiewicz, Historia polityczna Polski 1935-1945, Warszawa 2005, s. 498.
  17. Skarb - Grom Kąkolewnica [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-01-08].

Linki zewnętrzne

edytuj