Juryj Astapczanka

białoruski polityk

Juryj Leanidawicz Astapczanka (biał. Юрый Леанідавіч Астапчанка[a], ros. Юрий Леонидович Астапченко, Jurij Leonidowicz Astapczenko; ur. 18 czerwca 1945 w Żłobinie) – radziecki i białoruski pracownik branży spożywczej i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2008 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, II i III kadencji.

Juryj Astapczanka
Юрый Астапчанка
Pełne imię i nazwisko

Juryj Leanidawicz Astapczanka

Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1945
Żłobin

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I, II i III kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 27 października 2008

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Następca

wybory nie odbyły się

Życiorys

edytuj

Młodość i praca

edytuj

Urodził się 18 czerwca 1945 roku w mieście Żłobin, w obwodzie homelskim Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1977 roku ukończył Moskiewski Instytut Spółdzielczy, uzyskując wykształcenie ekonomisty[1]. Pracę rozpoczął jako robotnik w składzie drewna w Żłobinie. Odbył służbę wojskową w szeregach Armii Radzieckiej[2]. W latach 1964–1975 pracował jako kucharz, magazynier w herbaciarni, kierownik strefy żywienia zbiorowego, kierownik stołówki, prezes zarządu Strzeszyńskiej Wiejskiej Spółdzielni Spożywców, dyrektor hurtowni Żłobińskiego Rejonowego Związku Spożywców. W latach 1975–1984 był prezesem zarządu Budzkiego Rejonowego Związku Spożywców. W latach 1984–1992 pracował jako kierownik biura Obwodowej Spółdzielni Zaopatrzeniowej, dyrektor generalny Homelskiego Przedsiębiorstwa Hurtowo-Detalicznego „Abłhandlsajuz”[1] (według innego źródła tę postadę zajmował jeszcze w 1995 roku[3]). W 1996 roku pełnił funkcję dyrektora generalnego Białoruskiego Koncernu Zasobów Materiałowych „Biełresursy”[1].

Działalność w Radzie Najwyższej

edytuj

W pierwszej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 29 listopada 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Homelskiego-Zawodskiego Okręgu Wyborczego Nr 79. 5 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[3], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[4]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Przemysłu, Transportu, Budownictwa, Energetyki, Handlu i Innych Usług dla Ludności, Łączności i Informatyki[5]. Był bezpartyjny[3].

Działalność w Izbie Reprezentantów

edytuj

Juryj Astapczanka poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Ekonomiki[4] i członka Rady Izby Reprezentantów[2]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].

21 listopada 2000 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów II kadencji z Homelskiego-Sielmaszewskiego Okręgu Wyborczego Nr 34[8]. Pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Międzynarodowych i Kontaktów z WNP. Wchodził w skład zjednoczenia deputackiego „Za Związek Ukrainy, Białorusi i Rosji” oraz grup deputackich: „Jedność”, „Wspieranie Rozwoju Ekonomicznego” i „Przyjaciele Bułgarii”[2]. 16 listopada 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów III kadencji z tego samego okręgu[9]. Pełnił w niej funkcję zastępcy przewodniczącego tej samej komisji[10]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 27 października 2008 roku[11].

Odznaczenia

edytuj

Życie prywatne

edytuj

Juryj Astapczenka jest żonaty[1], ma trzy córki[2]. W 1995 roku mieszkał w Homlu[3].

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Юры Леанідавіч Астапчанка (czyt. Jury Leanidawicz Astapczanka).

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Kto…, s. 22
  2. a b c d e Астапченко Юрий Леонидович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  3. a b c d Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, якія выбраны ў першым туры галасавання паўторных выбараў 29 лістапада 1995 года і зарэгістраваны Цэнтральнай камісіяй Рэспублікі Беларусь па выбарах і правядзенню рэспубліканскіх рэферэндумаў 5 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).
  4. a b С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №41-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-03)]. (biał.).
  8. В. Попов: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 21 ноября 2000 г. №5-П2/I. pravo.levonevsky.org, 2000-11-21. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-18)]. (ros.).
  9. В. Коноплев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 16 ноября 2004 г. №4-П3/I. pravo.levonevsky.org, 2004-11-16. [dostęp 2019-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-20)]. (ros.).
  10. a b Астапченко Юрий Леонидович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ros.).
  11. В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2019-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-08)]. (ros.).

Bibliografia

edytuj
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.