Jurij Kowtun

rosyjski piłkarz

Jurij Michajłowicz Kowtun (ros. Юрий Михайлович Ковтун, ur. 5 stycznia 1970 w Azowie) – piłkarz rosyjski grający na pozycji środkowego obrońcy.

Jurij Kowtun
Юрий Ковтун
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Jurij Michajłowicz Kowtun

Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1970
Azow

Wzrost

190 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988 Łucz Azow 36 (1)
1989–1990 SKA Rostów nad Donem 61 (0)
1991–1993 Rostsielmasz Rostów 64 (1)
1993–1998 Dinamo Moskwa 156 (5)
1999–2005 Spartak Moskwa 199 (7)
2006–2007 Ałanija Władykaukaz 29 (5)
W sumie: 545 (19)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2003  Rosja 49 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera klubowa

edytuj

Kowtun urodził się w mieście Azow. Karierę rozpoczął w zespole Łucz Azow i w 1988 roku zadebiutował w nim w trzeciej lidze ZSRR. W 1989 roku przeniósł się do niedalekiego Rostowa, do klubu SKA Rostów nad Donem, z którym spadł z drugiej ligi do trzeciej. W 1991 roku odszedł z zespołu i zasilił kadrę rywala zza miedzy, Rostsielmaszu Rostów. Przez rok grał w drugiej lidze radzieckiej, a w 1992 roku po podziale ZSRR zaczął z nim występować w rozgrywkach nowo utworzonej Rosyjskiej Premier Ligi. W Rostowie grał do końca roku.

W 1993 roku Kowtun trafił do stolicy Rosji, Moskwy. Został zawodnikiem tamtejszego Dynama. W 1994 roku został z tym klubem wicemistrzem Rosji. Z kolei w 1995 roku sięgnął po swój pierwszy w karierze Puchar Rosji, dzięki wygraniu finału po serii rzutów karnych z Rotorem Wołgograd. W finale krajowego pucharu Kowtun grał jeszcze jeden raz, ale Dynamo przegrywało w nim w 1997 roku z Lokomotiwem Moskwa. W Dynamie grał do końca 1998 roku. Rozegrał 155 spotkań, w których strzelił 5 bramek.

W 1999 roku Jurij przeszedł do lokalnego rywala Dynama, Spartaka Moskwa. Już w tym samym sezonie po raz pierwszy został mistrzem Rosji, a jesienią zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów. Występował także w Pucharze UEFA. W 2000 i 2001 roku jeszcze dwukrotnie z rzędu wywalczył tytuł mistrzowski w Rosji. W 2002 roku zajął ze Spartakiem trzecie miejsce w Premier Lidze, a w 2003 zdobył swój drugi krajowy puchar. W 2004 roku występował w mniejszej liczbie meczów, a w 2005 stracił miejsce w składzie i cały sezon spędził grając w rezerwach Spartaka. Pod koniec roku odszedł z klubu, dla którego zagrał 199 razy i zdobył 7 goli.

W 2006 roku Kowtun został zawodnikiem Ałaniji Władykaukaz, grającej w Pierwszej Dywizji. W 2007 roku stracił miejsce w składzie tego klubu.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1988 Łucz Azow ZSRR   3. liga 16 1
1989 SKA Rostów nad Donem ZSRR   2. liga 23 0
1990 SKA Rostów nad Donem ZSRR   3. liga 38 0
1991 Rostsielmasz Rostów ZSRR   2. liga 38 0
1992 Rostsielmasz Rostów Rosja   Premier Liga 23 0
1993 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 27 1
1994 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 22 2
1995 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 25 0
1996 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 26 1
1997 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 28 0
1998 Dinamo Moskwa Rosja   Premier Liga 28 1
1999 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 26 2
2000 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 17 1
2001 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 26 1
2002 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 16 1
2003 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 22 2
2004 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 14 0
2005 Spartak Moskwa Rosja   Premier Liga 0 0
2006 Ałanija Władykaukaz Rosja   Pierwsza Dywizja 26 5
2007 Ałanija Władykaukaz Rosja   Pierwsza Dywizja 3 0

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W reprezentacji Rosji Kowtun zadebiutował 23 marca 1994 roku w zremisowanym 0:0 towarzyskim spotkaniu z Irlandią. W 1996 roku Oleg Romancew powołał go do kadry na Euro 96. Jurij wystąpił tam we dwóch spotkaniach: przegranych 1:2 z Włochami i 0:3 z Niemcami. W tym drugim został ukarany czerwoną kartką za faul na Dieterze Eiltsie. Występował też m.in. w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2002, w których zdobył gola w meczu z Jugosławią. W 2002 roku znalazł się w kadrze na ten turniej i tam był podstawowym zawodnikiem Rosji. Zaliczył wszystkie trzy spotkania grupowe: z Tunezją (2:0), z Japonią (0:1) oraz z Belgią (2:3). Karierę reprezentacyjną zakończył w 2003 roku. Ogółem w kadrze „Sbornej” rozegrał 49 meczów i zdobył 3 gole.

Bibliografia

edytuj