Jurij Aleksandrowicz Dud´, ros. Юрий Александрович Дудь (ur. 11 października 1986 w Poczdamie) – rosyjski dziennikarz sportowy, który prowadzi także kanał YouTube wDud´, gdzie przeprowadza wywiady ze znanymi rosyjskimi osobistościami.

Jurij Dud´
Юрий Дудь
Ilustracja
Jurij Dud´ w Niżniekamsku
Data i miejsce urodzenia

11 października 1986
Poczdam

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Miejsce zamieszkania

Moskwa

Alma Mater

Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa

wDud´
вДудь
Serwis

YouTube

Liczba wyświetleń

928 mln[1]

Liczba obserwujących

7,2 mln[1]

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Dud´ jest etnicznym Ukraińcem, który urodził się w NRD i mieszka w Rosji od 4 roku życia[2].

Od 2001 pracuje w rosyjskiej gazecie Izwiestija jako dziennikarz niezależny, zaś w wieku 16 lat został dziennikarzem etatowym. W 2008 Jurij Dud´ ukończył studia na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Moskiewskiego[2].

W 2007 pracował w magazynie sportowym „PROsport”, a następnie w dziale sportowym NTV Plus(inne języki)[2]. Od 2011 Dud´ jest redaktorem naczelnym Sports.ru[2].

W latach 2011–2013 prowadził program telewizyjny „Headbutt” na Rossija-2, a w latach 2015-2017 inny program dla kanału telewizyjnego Match TV[2].

Show internetowe

edytuj

W lutym 2017 Dud´ uruchomił kanał YouTube o nazwie wDud´, gdzie przeprowadza wywiady z rosyjskimi gwiazdami niezwiązanymi ze sportem[3]. Jego rozmówcami są muzycy (głównie raperzy), politycy, dziennikarze, reżyserzy filmowi i biznesmeni. Do czerwca 2017 r. wDud´ pozyskał ponad 800 tys. subskrybentów[3], a do września 2017 r. już 1,4 mln[4]. Według stanu na marzec 2020 r. kanał posiada ponad 7,06 mln subskrybentów.

W swoim internetowym talk-show Dud´ przeprowadził wywiady z wybitnymi rosyjskimi osobistościami, takimi jak Władimir Pozner, Aleksiej Nawalny, Siergiej Sznurow, Ilija Prusikin, Jewgienij Cziczwarkin, Władimir Żyrinowski[4], Michaił Chodorkowski[5], Basta, L'One, Ilja Najszuller, Noize MC, BadComedian(inne języki), Dmitrij Malikow, Jurij Bykow, Leonid Parfionow, Jurij Szewczuk, Siemion Slepakow, Jeewgienij Rojzman, Aleksandr Niewzorow(inne języki), Aleksiej Sieriebriakow, Leonid Agutin, Konstantin Chabienski, Jurij Kołokolnikow, Michaił Jefriemow, Siergiej Dorenko, a także obywatelami Armenii, jak Garik Martirosjan(inne języki) i Ukrainy, jak Iwan Dorn[6] i Ołeksandr Rodnianski.

Przypisy

edytuj
  1. a b вДудь [online], YouTube [dostęp 2020-04-19].
  2. a b c d e Юрий Дудь / Биография и фильмография. Russia-2. [dostęp 2017-09-12]. (ros.).
  3. a b Ola Cichowlas. Talking Heads: How Russia's Videobloggers are Shaping Public Opinion. „The Moscow Times”, 2017-06-02. [dostęp 2017-09-12]. (ang.). 
  4. a b Helen Womack. The future of Russia's media is in the hands of young and tech-savvy vloggers. „The Sydney Morning Herald”, 2017-09-10. [dostęp 2017-09-12]. (ang.). 
  5. If Navalny Takes Power He Could End Up Like Putin, Says Khodorkovsky. „The Moscow Times”, 2017-09-09. [dostęp 2017-09-13]. (ang.). 
  6. Anna Jakutenko. Top Ukrainian singer in trouble after controversial interview in Russia. „Kyiv Post”, 2017-04-13. [dostęp 2017-09-13]. (ang.). 

Linki zewnętrzne

edytuj