Junkrzy – właściciele dużych obszarów ziemi w Prusach, Meklemburgii i Holsztynie. W ich rękach znajdowały się ogromne majątki (w szczególności na wschodzie Prus), postrzegani jako przeciwnicy liberalizmu. Postępująca industrializacja wpłynęła na ograniczenia ich wpływów i pozycji w państwie[1].

Jako warstwa przestali istnieć po II wojnie światowej[2].

Przypisy

edytuj
  1. Chris Cook, John Stevenson, Leksykon nowożytnej historii Europy 1763-1999, Warszawa 2000, s. 432.
  2. junkrzy, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-05].