Juliusz Ellert

Juliusz Alojzy Ellert
	Kanonik honorowy kapituły wileńskiej
Data urodzenia	1866
Data śmierci	16 listopada 1925
Miejsce pochówku	cmentarz Na Rossie
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Juliusz Alojzy Ellert (ur. 1866, zm. 16 listopada 1925) – polski duchowny katolicki, proboszcz kościoła akademickiego św. Jana w Wilnie, kanonik honorowy kapituły wileńskiej.

Życiorys

Jego przodkowie przybyli do Białegostoku z Alzacji lub Lotaryngii. Juliusz Ellert studiował w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie uzyskał stopień kandydata teologii; uzupełniał studia w Monachium.

Po przyjęciu święceń kapłańskich pracował wiele lat w Grodnie, gdzie był kapelanem i pierwszym wykładowcą języka polskiego w gimnazjach oraz dziekanem fary.

Był w gronie założycieli Rzymskokatolickiego Towarzystwa Dobroczynności w Grodnie. Władze rosyjskie widziały w nim kandydata na biskupa w Saratowie. Później w Wilnie był proboszczem kościoła św. Jana w Wilnie, został przyjęty w poczet kanoników kapituły wileńskiej. Został pochowany na Rossie wileńskiej.

Bibliografia

Aleksander Śnieżko, Juliusz Ellert, w: Polski Słownik Biograficzny, tom VI, 1948.