Juliusz Dzierżanowski
polski architekt
Juliusz Dzierżanowski (ur. 12 kwietnia 1873 w Beszkówce, zm. 31 marca 1943 w Krakowie)[1][2] – polski architekt.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
Życiorys
edytujStudiował w Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu[1]. W latach 1902–1919 pracował w Wydziale Budowlanym Zarządu Miejskiego w Warszawie, a w latach 1921–1931 prowadził własne biuro architektoniczne[1]. W latach 1931–1939 pracował w Ministerstwie Komunikacji, a w 1940–1943 prowadził zajęcia w szkole budowlanej w Krakowie[2].
Ważniejsze prace
edytujWarszawa
edytuj- remiza tramwajowa oraz dom dla pracowników z kąpieliskiem przy ul. Kawęczyńskiej 16[2]
- zajezdnia autobusowa oraz budynek administracyjny tzw. Dom pod Syreną przy ul. Inżynierskiej 6[2]
- neorenesansowy pałacyk Z. Okoniewskiego przy ul. Emilii Plater 17 (ok. 1900)[3]
- kamienica Apolinarego i Cecylii Szymborskich przy ul. Mokotowskiej 39 (po 1902)[4]
- kamienica Apolinarego Szymborskiego przy ul. Koszykowej 24 (ok. 1902)[5]
- warsztaty tramwajowe przy ul. Młynarskiej[2]
- remiza tramwajowa „Rakowiec” przy ul. Opaczewskiej 35 (nieistniejąca)[2]
- dom „Pod Messalką” przy ul. Krakowskie Przedmieście 16/18 (1910)[6]
- Hala Koszyki (1906–1909)[7]
- przebudowa kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 94 (róg ul. Nowogrodzkiej) dla spółki Siła i Światło[8][9]
- przebudowa kamienicy Adama Pajkowskiego przy ul. Nowy Świat 4 na siedzibę Państwowego Monopolu Tytoniowego[10]
- pawilony dozorców w parku Skaryszewskim[11]
- dom dla towarzystwa Brown Boveri przy ul. Bielańskiej 6 (nieistniejący)[12]
Pozostałe
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 166. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ a b c d e f Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 68.
- ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 60.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 87. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna-Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 223. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1977, s. 77.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 180. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 10. Mackiewicza-Mazowiecka. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2004, s. 162. ISBN 83-88372-28-9.
- ↑ Stanisław Herbst: Ulica Marszałkowska. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 1998, s. 131. ISBN 83-85584-57-9.
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 14 Nowowiejska-Francesco Nullo. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2008, s. 11. ISBN 978-83-88372-37-7.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 237. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ a b c d e Stanisław Łoza: Architekci i budowniczowie w Polsce. Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 69.