Julian Pękala

Julian Pękala (ur. 1904 w Dębowierzchach, zm. 3 marca 1977 w Warszawie) – biskup, zwierzchnik Kościoła Polskokatolickiego w PRL w latach 1951–1959 (przewodniczący zarządzającego kolegium biskupiego) oraz 1965–1975. W latach 1951–1959 proboszcz parafii katedralnej Świętego Ducha w Warszawie. Od 23 marca 1961 do 29 października 1965 ordynariusz diecezji wrocławskiej.

Julian Pękala

Biskup
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	1904 Dębowierzchy, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	3 marca 1977 Warszawa, Polska
Miejsce pochówku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Biskup Naczelny Kościoła Polskokatolickiego w RP
Okres sprawowania	1957–1959; 1965–1975
Ordynariusz diecezji wrocławskiej Kościoła Polskokatolickiego
Okres sprawowania	1963–1965
Wyznanie	starokatolickie
Kościół	Kościół Polskokatolicki
Prezbiterat	9 lipca 1928
Nominacja biskupia	1951
Sakra biskupia	1952

Życiorys

W 1928 uzyskał w Krakowie, z rąk bpa Franciszka Hodura święcenia kapłańskie. Jako duszpasterz pracował na parafiach w Świeciechowie, Szewnej, Chełmie, Henrykowie i Lublinie.

Został konsekrowany na biskupa w 1952 przez bpa Romana Marię Jakuba Próchniewskiego przy asyście bpa Wacława Marii Bartłomieja Przysieckiego (obaj z Kościoła Starokatolickiego Mariawitów) oraz bpa Adama Jurgielewicza (z Kościoła Polskokatolickiego w PRL).

W październiku 1965 bp Pękala zorganizował w swoim mieszkaniu niejawne zebranie duchownych, na którym postanowiono o odsunięciu z urzędu prymasa Kościoła bpa Maksymiliana Rodego. Władze poparły ten wniosek i nakazały natychmiastowe złożenie urzędu. 1 listopada 1965 bp Maksymilian Rode oficjalnie zrzekł się urzędu prymasa Kościoła Polskokatolickiego w PRL. Po gwałtownym odsunięciu od zwierzchnictwa nad Kościołem bpa Rodego przy zaangażowaniu Pierwszego Biskupa Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie Leona Grochowskiego, zwierzchnikiem Kościoła został ponownie bp Julian Pękala. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera D-11-5).