Julian Medyceusz (1453–1478)
Julian Medyceusz (wł. Giuliano de' Medici, ur. 28 października 1453 we Florencji, zm. 26 kwietnia 1478 tamże) – drugi syn Piotra Medyceusza „Podagryka” i Lukrecji Tornabuoni, wnuk Kosmy Medyceusza zwanego „Starszym”. Był bliskim współpracownikiem swego starszego brata Wawrzyńca, niekoronowanego władcy Florencji.
| Giuliano de' Medici | |
 Portret Juliana Medyceusza, mal. Bronzino | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Dzieci |
Giulio Zenobio (Klemens VII) (nieślubny) |
Interesował się sztuką, zamówił także parę własnych obrazów. Był bardzo przystojny i wysportowany. Został zamordowany we florenckiej katedrze Santa Maria del Fiore (Duomo) przez Franciszka Pazziego i Bernarda Bandiniego w czasie tzw. spisku Pazzich. Ugodzony kilkanaście razy sztyletem przez Bandiniego, zmarł natychmiast.
Jego kochanka urodziła mu nieślubnego syna-pogrobowca, który został później papieżem (Klemensem VII)[1] i na cześć ojca nadała mu imię Julian. Julian starszy spoczywa u boku swego brata Wawrzyńca, w kaplicy Medyceuszów w kościele San Lorenzo we Florencji.
Przypisy
edytuj- ↑ Jean Mathieu-Rosay, Prawdziwe dzieje papieży. Od królestwa niebieskiego do królestw doczesnych. Wydawnictwo al fine. Warszawa 1996, s.312
Bibliografia
edytuj- Ivan Cloulas: Wawrzyniec Wspaniały. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1988. ISBN 83-06-01455-3.