Jule Charney

Ten artykuł od 2022-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jule Gregory Charney (ur. 1 stycznia 1917 w San Francisco, zm. 16 czerwca 1981 w Bostonie) – amerykański meteorolog. Odegrał istotną rolę w teoretycznym opisie długich fal (związanych z ruchem powietrza) w atmosferze.

Życiorys

W 1964 otrzymał nagrodę Amerykańskiego Towarzystwa Meteorologicznego za wieloletni wkład z rozwój meteorologii teoretycznej i nauki o atmosferze. Charney przyczynił się do rozwoju prognoz pogody opartych na teoretycznej dynamice atmosfery. Pracował nad teorią niestabilności hydrodynamicznych, strukturą huraganów tropikalnych, wymianą energii w ruchu falowym i innymi aspektami geofizycznej mechaniki cieczy. Przyczynił się do rozwoju meteorologii jako nauki ścisłej.

Jednym z jego największych osiągnięć było wyprowadzenie przybliżenia quasi-geostroficznego (1947–1948).

Wykształcenie i praca

Otrzymał doktorat (meteorologia) w 1946 na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Od 1948 do 1956 pracował w Institute for Advanced Study w Princeton. W tym czasie jego szefem był amerykański matematyk John von Neumann. Grupa Charneya skonstruowała pierwszy działający model numerycznej prognozy. W 1954 Charney był jednym z założycieli jednostki prognoz numerycznych w Amerykańskiej Służbie Meteorologicznej (U.S. Weather Bureau). Był profesorem meteorologii w Massachusetts Institute of Technology od 1956 do 1981 r.