Juhaska Przehyba
Juhaska Przehyba – płytka i skalista przełęcz w grani Długiego Giewontu w polskich Tatrach Zachodnich. Znajduje się pomiędzy Juhaską Turnią a Juhaską Kopą. Na obydwie strony opada skalnymi ścianami. Od południowej strony niemal pionowa ściana opada na trawiasty Wielki Upłaz w Dolinie Kondratowej, od północnej do żlebu Banie w Dolinie Strążyskiej[1].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°15′13″N 19°56′42″E/49,253611 19,945000
| |
Po północnej stronie spod przełęczy opada łatwy do przejścia stok, ale po kilkudziesięciu metrach podcięty kilkunastometrowej wysokości progiem, którego przejście wymaga już wspinaczki (VI– stopień w skali trudności UIAA). Poniżej progu zaczyna się depresja Juhaskiej Przehyby. Początkowo ma ona postać średnio stromego, ale głębokiego żlebu. W obrębie trawiastego Dolnego Zachodu, który ma w tym miejscu umiarkowaną stromość i szerokość około 80 m depresja jest ledwie zauważalna. Niżej depresja zmienia kierunek z północnego na północno-zachodni i staje się głęboka i bardzo stroma. W swojej najniższej części podcięta jest 30-metrowej wysokości skalistym progiem, który opada do kociołka pod Jaskinią Juhaską, od tego z kolei opada 30-metrowej wysokości ściana do żlebu Banie. Od kociołka pod Juhaską Jaskinią na Juhaską Przehybę prowadzi dwuwariantowa droga wspinaczkowa. Pierwsze przejście dolnej części: Władysław Cywiński i Wojciech Mateja 25 sierpnia 1989, pierwsze przejście zimowe: W. Cywiński i Piotr Konopka 14 marca 1990. Pierwsze przejście górnej części: Jan Dyrda i Marcin Józefowicz 28 lutego 1989 (letniego przejścia brak). Trudności: miejscami IV, V lub VI– stopień w skali UIAA[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 83-7104-002-3.
