Juan de la Cueva
Juan de la Cueva (Juan de la Cueva de Garoza, ur. 23 października 1543 w Sewilli, zm. 1612 w Grenadzie) – hiszpański prozaik, poeta i prozaik[1][2]. O jego życiu prywatnym niewiele wiadomo. Urodził się w Sewilli. Tam też zmarł. Był pierwszym autorem, który odszedł od wyłącznego wykorzystywania motywów antycznych i zaczął się odwoływać do rodzimej historii[1]. Uważany jest za najważniejszego prekursora Lopego de Vega[1]. Swoje sztuki opublikował, co było wyjątkowe, dzięki czemu stanowią one interesujący dokument wczesnego rozwoju dramaturgii hiszpańskiej[1]. Wydał tom Primera parte de las comedias y tragedias (1583)[1]. Znalazły się w nim sztuki Tragedia de Ayax Telamón[2] i Tragedia de la muerte de Virginia, oparte na wątkach starożytnych[1]. Do średniowiecznych legend nawiązał w dramatach Tragedia de los siete infantes de Lara (1588) i La muerte del rey don Sancho (1588)[1]. Opublikował też sztuki El saco de Roma y muerte de Borbón i El infamador (1581)[1]. Poeta napisał też epos oktawą Conquista de la Bética (1603)[3][2]. Oprócz tego wydał wierszowany traktat Ejemplar poético[1].
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| |
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i Juan de la Cueva, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-07-05] (ang.).
- ↑ a b c Juan de la Cueva. biografiasyvidas.com. [dostęp 2017-07-05]. (hiszp.).
- ↑ Epic, Encyclopaedia Britannica 1911. en.wikisource.org. [dostęp 2017-07-05]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Juan de la Cueva: Conquista de la Betica: Poema Heroyco. books.google.pl, 1795. [dostęp 2017-07-05]. (ang.).