Joseph Schillinger

Joseph Schillinger
Imię i nazwisko	Joseph Moisiejewicz Schillinger
Data i miejsce urodzenia	31 sierpnia 1895 ; Charków
Pochodzenie	rosyjskie
Data i miejsce śmierci	23 marca 1943 ; Nowy Jork
Gatunki	muzyka poważna, muzyka elektroniczna
Zawód	kompozytor, teoretyk
	Multimedia w Wikimedia Commons

Joseph Moisiejewicz Schillinger^[1]^[2]^[3] (ros. Иосиф Моисеевич Шиллингер; ur. 19 sierpnia^?/31 sierpnia 1895 w Charkowie, zm. 23 marca 1943 w Nowym Jorku^[1]^[2]^[3]) – amerykański kompozytor i teoretyk muzyki pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Studiował w latach 1914–1918 w Konserwatorium Petersburskim u Wasilija Kałafatiego, Nikołaja Czeriepnina i Jāzepsa Vītolsa^[1]^[2]^[3]. W latach 1918–1922 był wykładowcą kompozycji w akademii muzycznej w Charkowie, od 1920 do 1921 roku dyrygował Ukraińską Orkiestrą Symfoniczną^[1]^[3]. W 1922 roku wyjechał do Leningradu, gdzie założył pierwszą w Rosji orkiestrę jazzową^[1]. W 1928 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, w 1936 roku przyznano mu obywatelstwo amerykańskie^[1]^[2]^[3]. Działał w Nowym Jorku jako wykładowca New School for Social Research, New York University oraz Columbia University Teachers College, udzielał też prywatnie lekcji muzyki^[1]^[2]. Do grona jego uczniów należeli Tommy Dorsey, Vernon Duke, George Gershwin, Benny Goodman, Oscar Levant i Glenn Miller^[1]^[2]^[3].

Jego żona Frances opublikowała wspomnienia o mężu pt. Joseph Schillinger: A Memoir (Nowy Jork 1949)^[3].

Twórczość

Pod wpływem zetknięcia się w Stanach Zjednoczonych z Lwem Termenem zaczął pisać kompozycje przeznaczone na instrumenty elektroniczne: theremin i rhythmicon^[1]. Specjalnie dla nich opracował własny system notacji muzycznej, składający się z figur geometrycznych, diagramów i wzorów algebraicznych^[1].

Był autorem prac Kaleidophone: New Resources of Melody and Harmony (Nowy Jork 1940), The Schillinger System of Musical Composition (red. Lyle Dowling i Arnold Shaw, Nowy Jork 1941), The Mathematical Basis of the Arts (Nowy Jork 1948) i Encyclopedia of Rhythm (Nowy Jork 1966)^[1]^[2]^[3].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych)^[1]^[2]^[3]

Utwory orkiestrowe

March of the Orient (1926)
Rapsodia symfoniczna „Październik” (1927)
Airphonic Suite na theremin i orkiestrę (1929)
North Russian Symphony (1930)

Utwory kameralne

Sonata na wiolonczelę i fortepian (1918)
Sonata na skrzypce i fortepian (1922)

Utwory fortepianowe

Excentriade Suite (1924)
Sonata-rapsodia (1925)

Utwory wokalno-instrumentalne

Orientalia na głos i fortepian (1921)
Pieśń rosyjska na 2 głosy i fortepian (1924)
Bury, Bury Me, Wind na głos, theremin i fortepian (1930)

Balety

The People and the Prophet (1931)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 100–101. ISBN 978-83-224-0865-0.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3181–3182. ISBN 0-02-865530-3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers. New York: Routledge, 2005, s. 398–399. ISBN 0-415-93848-1.

Linki zewnętrzne

Joseph Schillinger – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 100–101. ISBN 978-83-224-0865-0.

[baker-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3181–3182. ISBN 0-02-865530-3.

[butterworth-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers. New York: Routledge, 2005, s. 398–399. ISBN 0-415-93848-1.

[1]

[2]

[3]