Joseph Matthäus Aigner
Joseph Matthäus Aigner (ur. 18 stycznia 1818 w Wiedniu, zm. 19 lutego 1886 tamże) – austriacki malarz portrecista.
Portret Josepha Matthäusa Aignera – litografia Josefa Kriehubera, 1848 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
Życiorys
edytujSyn złotnika, w wieku 12 lat rozpoczął praktykę u jubilera[1]. Rysunku uczył się u Friedricha von Amerlinga (1803–1887)[1][2]. Od 1837 roku pracował jako artysta-malarz[1].
W 1848 roku został komendantem freikorpsu studenckiego Legionu Akademickiego, który brał udział w walkach w powstaniu wiedeńskim[1]. Aresztowany i skazany za zdradę stanu przez trybunał wojenny na karę śmierci, ułaskawiony przez księcia Windisch-Graetza[1].
Od 1864 roku członek wiedeńskiego Künstlerhausu[3].
Specjalizował się w malarstwie portretowym, zajmował się również teorią sztuki, pisząc artykuły do czasopism wiedeńskich[1]. Jego najsłynniejsze portrety pochodzą z lat 50. XIX wieku, m.in.: cesarza Franciszka Józefa I i cesarzowej Elżbiety, Franza Grillparzera, Friedricha Halma, Nikolausa Lenau[3]. Na zlecenie cesarza Meksyku Maksymiliana I sporządził kopie prac z pałacu Belweder z przeznaczeniem dla galerii narodowej w Meksyku[4]. Pracował również jako ilustrator[4].
Zginął śmiercią samobójczą 19 lutego 1886 roku[1].
Upamiętnienie
edytujW 1921 roku imieniem Aignera nazwano jedną z ulic Wiednia – Aignerstrasse[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Aigner, Joseph Matthäus. W: Wurzbach, Constantin: Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. T. 1. Verlag L. C. Zamarski, 1856, s. 9. [dostęp 2015-05-13]. (niem.).
- ↑ Aigner, Joseph Matthäus. W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950. T. 1. 1954, s. 11. [dostęp 2015-05-13]. (niem.).
- ↑ a b c Felix Czeike: Historisches Lexikon Wien. Wien: Kremayr & Scheriau / Orac, 2004, s. 29. [dostęp 2015-05-13].
- ↑ a b Josef Matthäus Aigner. W: Österreichische Nationalbibliothek im Auftrag des Bundesministeriums für Unterricht, Kunst und Kultur: VERZEICHNIS DER KÜNSTLERISCHEN, WISSENSCHAFTLICHEN UND KULTURPOLITISCHEN NACHLÄSSE IN ÖSTERREICH. [dostęp 2015-05-13].