Joseph Kalichstein
Joseph Chaim Kalichstein (ur. 15 stycznia 1946 w Tel Awiwie[1], zm. 31 marca 2022 w Nowym Jorku[2]) – amerykański pianista i pedagog izraelskiego pochodzenia, członek założyciel Kalichstein-Laredo-Robinson Trio.
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1946 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
31 marca 2022 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Młodość i wykształcenie
edytujStudiował fortepian u Joshuy Shora w Izraelu. Dzięki swojemu talentowi zwrócił na siebie uwagę słynnego chilijskiego pianisty Claudio Arrau[3], który zarekomendował go do prestiżowej nowojorskiej Juilliard School. Kalichstein studiował tam od 1962 pod kierunkiem Eduarda Steuermanna i Ilony Kabos[1][4][5].
W 1967 zdobył nagrodę Young Concert Artists' Award. Rok później, dzięki wygraniu Young Concert Artists Auditions, miał swój recitalowy debiut w Nowym Jorku. Występ był tak udany, że Kalichstein został zaproszony przez Leonarda Bernsteina do wykonania IV koncertu fortepianowego Beethovena z Filharmonią Nowojorską. Koncert był transmitowany przez CBS[1][5].
W 1969 Kalichstein ukończył Juilliard School. W tym samym roku otrzymał Leventritt Award wygrywając ten pianistyczny konkurs przy jednogłośnym werdykcie jury, w skład którego weszli m.in. George Szell, Rudolf Serkin i William Steinberg[6]. W 1970 zadebiutował w Europie grając z Londyńską Orkiestrą Symfoniczną pod dyrekcją Andrégo Previna[1][6].
Kariera artystyczna
edytujOd tego czasu Kalichstein jest aktywny zawodowo jako pianista koncertujący solo i z orkiestrą, a także jako kameralista. Jego repertuar obejmuje szerokie spektrum kompozycji z różnych epok i stylów, od utworów Bacha, Mozarta, Beethovena i Brahmsa do dwudziestowiecznych kompozycji Bartóka i Prokofjewa[5][7][8]. Współpracował z takimi znanymi dyrygentami, jak Daniel Barenboim, Pierre Boulez, James Conlon, Christoph von Dohnányi, Charles Dutoit, Lawrence Foster, Zubin Mehta, André Previn, Leonard Slatkin, Edo de Waart, David Zinman, a także George Szell i Erich Leinsdorf[5][6][8]. Występował ze słynnymi orkiestrami, jak Bostońska Orkiestra Symfoniczna, Filharmonia Nowojorska, Chicagowska Orkiestra Symfoniczna, Cleveland Orchestra, London Symphony Orchestra, London Philharmonic Orchestra, Filharmonicy Berlińscy, Izraelska Orkiestra Filharmoniczna i orkiestry symfoniczne w Japonii, Australii i Ameryce Łacińskiej[1][5].
Od 1976 regularnie koncertuje ze skrzypkiem Jaimem Laredo i jego żoną, wiolonczelistką Sharon Robinson. Zespół wystąpił m.in. podczas uroczystości inaugurującej prezydenturę Jimmy'ego Cartera[3]. W 1981 muzycy powołali do życia Kalichstein-Laredo-Robinson Trio[8], które w 1983 razem z Guarneri Quartet uświetniło nowojorskie obchody 150. rocznicy urodzin Brahmsa wykonaniem wszystkich jego kompozycji na fortepian i instrumenty smyczkowe[1]. W 2002 Trio zostało nagrodzone tytułem Musical America Ensemble of the Year.
Kalichstein często występował także ze znanymi kwartetami smyczkowymi, takimi jak Guarneri Quartet i Emerson String Quartet, z którymi grał Kwintet fortepianowy Szostakowicza w Londynie i Waszyngtonie[5]. Jego recitale spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem podczas festiwali w Helsinkach, Edynburgu, Aspen, Pradze, Ravinii, Tanglewood, Salzburgu i Verbier[6]. Był także jurorem podczas konkursów pianistycznch Van Cliburn International Piano Competition w 2005, 2009 i 2013[7].
W 1997 Kennedy Center for the Performing Arts wyznaczyło Kalichsteina na doradcę artystycznego Chamber Music i dyrektora artystycznego Fortas Chamber Music Concerts. Pod jego kuratelą Kennedy Center przygotowało tematyczne festiwale muzyki kameralnej, np. Bramsa, Beethovena, czy historii fortepianu[6][5][4].
W 1983 Kalichstein wszedł w skład grona pedagogicznego Juilliard School, a od 2003 kierował tam fakultetem Muzyki Kameralnej[4][6][5]. Od 2010 wykładał również we francuskiej Académie musicale de Villecroze[6].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. K. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2.
- ↑ David Allen: Joseph Kalichstein, Pianist of Subtlety and Refinement, Dies at 76. nytimes.com, 2022-04-07. [dostęp 2022-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-08)]. (ang.).
- ↑ a b Joseph Kalichstein Pianist. [w:] Famous Birthdays [on-line]. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c Joseph Kalichstein. [w:] Juilliard [on-line]. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h Joseph Kalichstein. [w:] Opus 3 Artists [on-line]. wrzesień 2015. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Joseph Kalichstein Chamber Music. [w:] Académie musicale de Villecroze [on-line]. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b Joseph Kalichstein. [w:] The Cliburn [on-line]. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).
- ↑ a b c Joseph Kalichstein Piano. [w:] Harrison Parrott [on-line]. [dostęp 2017-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-06)]. (ang.).