Josef Kirman
Josef Kirman (ur. w 1896 w Warszawie, zm. w 1943 w Poniatowej) – polsko-żydowski poeta tworzący w języku jidysz[1].
| Data i miejsce urodzenia |
1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1943 |
| Zawód, zajęcie |
Życiorys
edytujBył robotnikiem. Jako poeta zaczął tworzyć w latach 30. XX wieku. Po wybuchu II wojny światowej trafił do getta warszawskiego, gdzie współpracował z prasą podziemną publikując wiele swoich utworów. Swoje wiersze przekazał również do podziemnego archiwum getta warszawskiego tworzonego przez grupę Oneg Szabat[1] (w archiwum getta zachowały się dwa jego wiersze[2]; Oczy pozostają otwarte i Po blokadzie. Kronika). W getcie uczestniczył w organizowaniu pomocy dla środowisk twórczych i współpracował z Żydowską Organizacją Kulturalną[1]. Kirman otoczył także wsparciem i opieką poetę Izraela Szterna[3]. W trakcie wielkiej akcji deportacyjnej w getcie warszawskim z lata 1942 roku, Kirman trafił na Umschlagplatz, skąd jednak udało się go wyprowadzić. Został zamordowany w obozie w Poniatowej w październiku 1943 roku[1].
Josef Kirman wraz z Symchą Bunemem Szajewiczem, Icchakiem Kacenelsonem, Władysławem Szlengelem i Abrahamem Suckewerem został wymieniony w wierszu Jacka Podsiadły pt. Słup ze słów[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Kirman Josef. jhi.pl. [dostęp 2018-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-17)]. (pol.).
- ↑ Aleksandra Bańkowska, Tadeusz Epsztein (opr.) – Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, tom 11, Ludzie i prace "Oneg Szabat" (Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2013) str. 162
- ↑ Rachela Auerbach: Drzewo w getcie. varshe.org.pl. [dostęp 2021-11-22]. (pol.).
- ↑ Słup ze słów. wyborcza.pl. [dostęp 2021-11-22]. (pol.).