John Davis (sztangista)

amerykański sztangista

John Henry Davis Jr. (ur. 12 stycznia 1921 w Smithtown, zm. 13 lipca 1984 w Albuquerque) – amerykański sztangista, dwukrotny mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

John Davis
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1921
Smithtown

Data i miejsce śmierci

13 lipca 1984
Albuquerque

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 1948 podnoszenie ciężarów
(waga ciężka)
złoto Helsinki 1952 podnoszenie ciężarów
(waga ciężka)
Mistrzostwa świata
złoto Wiedeń 1938 waga lekkociężka
złoto Paryż 1946 waga ciężka
złoto Filadelfia 1947 waga ciężka
złoto Scheveningen 1949 waga ciężka
złoto Paryż 1950 waga ciężka
złoto Mediolan 1951 waga ciężka
srebro Sztokholm 1953 waga ciężka
Igrzyska panamerykańskie
złoto Buenos Aires 1951 waga ciężka

Kariera

edytuj

Startował w wadze lekkociężkiej (półciężkiej – do 82,5 kg), a następnie ciężkiej (powyżej 82,5 kg). Pierwszy sukces osiągnął w 1938 roku, kiedy zdobył złoty medal w wadze lekkociężkiej na mistrzostwach świata w Wiedniu. W zawodach tych wyprzedził Austriaka Fritza Hallera i Francuza Louisa Hostina. Po przerwie spowodowanej II wojną światową zwyciężył w wadze ciężkiej na mistrzostwach świata w Paryżu, pokonując Jakiwa Kucenko z ZSRR i Egipcjanina Mohameda Geisę. Wynik ten powtarzał na czterech kolejnych edycjach tej imprezy: MŚ w Filadelfii (1947), MŚ w Scheveningen (1949), MŚ w Paryżu (1950) i MŚ w Mediolanie (1951).

W 1948 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie, zwyciężając w wadze ciężkiej. Wynikiem 452,5 kg ustanowił nowy rekord olimpijski, pokonując swego rodaka Norberta Schemansky'ego i Holendra Brama Charité. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Helsinkach ponownie zwyciężył, poprawiając jednocześnie swój własny rekord olimpijski wynikiem 460 kg. Pozostałe miejsca na podium zajęli z dużą stratą jego rodak, Jim Bradford i Humberto Selvetti z Argentyny. Ostatni medal zdobył podczas mistrzostw świata w Sztokholmie w 1953 roku, gdzie zajął drugie miejsce. Rozdzielił tam na podium Kanadyjczyka Douga Hepburna i Selvettiego. Ponadto w 1951 roku zdobył złoty medal w wadze ciężkiej na igrzyskach panamerykańskich w Buenos Aires.

Pobił szesnaście oficjalnych rekordów globu[1].

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj